En nog eens Jef...

De herfstvakantie is nu echt begonnen, en het is eraan te merken. De natuur heeft haar best gedaan en perfect op tijd kleuren bomen en struiken"herfst", ook in mijn Graspolderse achtertuin.
Alle tinten geel en bruin, roest en ros, oker en oranje sieren de stilaan kalende kruinen.

En de PITO-chrysanten doen er nog een schepje bovenop...
Nog geen moment heb ik de voorbije dagen stilgezeten: een wandeling, bezoeken, etentjes, kleine en grote over-en-weertjes, en voor alles mijn jaarlijkse afspraak met Jef. Het is weeral 14 jaar geleden dat hij het leven liet in een bizar verkeersongeluk. Deze keer verlaat ik mij op de niet te evenaren woorden van broer Roger, die voor een recent bericht volgende verzen aan zijn klavier ontlokte om de herinnering aan Jef levendig te houden...

AQUAPLANING 29/10/1996

Goudgele bladeren dwarrelen in de late avondzon .
Enkele uren later barst de hel los boven 'het sportpaleis '.
De regen gutst in beken van de brug naar de afrit Deurne .
Een auto klimt op het hellend wateroppervlak , slipt tolt en crasht op zijn dak .
Enkele jongeren bieden hulp.....tevergeefs.

Een dag later houdt een regenboog de wacht boven de plaats van het onheil...

Ook nu, in 2010, stond er die bewuste ochtend een regenboog boven de wegdrijvende regenwolken. Daarna bracht ik mijn goede vriend een stil bezoek op de begraafplaats van Ekeren.
Zijn foto staat nog steeds op m'n bureel, en als ik ergens aan twijfel... kan ik net als vroeger op hem rekenen voor een goedlachse commentaar, al is het dan nu in gedachte.
Merci Jef, voor de blijvende ondersteuning.

Marco Polo