Om meer dan één reden....

Onvoorstelbaar en ongelooflijk bovendien: het is een hele week, zoveel als zeven dagen oftewel één tweeënvijftigste van een vol Gregoriaans kalenderjaar, geleden sinds er hier nog iets nieuw(s) te rapen viel. Geen dramatische ontwikkeling, noch enig wereldschokkend feit ligt aan deze blogstille periode ten grondslag, alleen een meer dan volle Polo-agenda en een Marco die moeite heeft om dit allemaal in één hap door te slikken.
Deze keer was er omzeggens geen sprake van een niet ingepland moment tussen de twee tweedaagse werkweken in. Er waren de kids in Holsbeek die onze woensdagse aandacht verdienden.
Met graagte werd er opgehaald, samen geluncht, een spelleke gedaan of een rekenoefening gemaakt, afgezet en later weer opgehaald bij de turnkring, gestreken en gekookt en met z'n allen genoten van een gezellige avond. Kleinkinderen: oogappels die de dagelijkse routines doorbreken en meer dan wat ook een grootouderdag kleuren...

Op donderdag stond een bezoek aan le grand PeterPignans Leblanc op het programma. In De Haan aan Zee nog wel. De Haan alleen bleek te klein, en Oostende binnen kusttrambereik: dus breiden wij er gedrieën een namiddag PPP in Mu.zee aan met daaropvolgend een wandeling door stad en over dijk om tenslotte te stranden in de luwte van het Casino bij Le Basque. Beschut tegen wind en regen genoten we van kustspijs en vaderlandse dranken. Een goed weerzien en een te korte dag om alles weer een plaats te geven. Bij uitbreiding liepen we nog een extra spijsverterings-wandeling over de kermis van Oostende met als hoogtepunt een jazzy reuzenrad voor de dekanale Sint-Petrus-en-Pauluskerk.
We hebben alledrie onze stinkende best gedaan en ferm genoten.

A la prochaine, Pjottr!!
Waarvan de naar de huidige omstandigheden aangepaste vertaling klinkt als: "Tot woensdag, Peter !?"
En dan bleven er nog vrijdag, zaterdag en zondag... de driedaagse die in de volksmond het "weekend" wordt genoemd, maar voor mij -zoals U allen weet- sinds enige tijd slechts een gedeelte van die lading dekt. Hierin was sinds geruime tijd een bezoek aan Bram en Shanthi in Amsterdam voorzien.
Wil het toeval dat mijn goede vriend en blogvolger Serge, Sergio pour les femmes et les copains, afgelopen zondag deelnam aan de Amsterdam Marathon. Een goede gelegenheid om nog eens de sfeer van de grote dagen te proeven, zij het als toeschouwer-supporter-begeleider en niet als deelnemer. Het werden mooie momenten: vrijdagavond met het jonge stel thuis bij Bram eten en daarna een rondje Kolonisten van Catan. Zaterdag een rustige aanloop tot Serge met vrouwe Beatrijs aanbelandt in Amsterdam. Nummer ophalen, een kijkje nemen in het Olympisch Stadion waar de wedstrijd zal starten en waar ook de finishlijn ligt, de Amsterdamse tram uitproberen en een wandelingske in het centrum om onszelf finaal tegoed te doen aan de obligate laatste pastamaaltijd voor de 42 kilometerloop. Casa di David: een adres dat we al eerder bezochten, waar het eten meer dan lekker is, de bediening warm en vlot verloopt en de sfeer prima is!
Zondagochtend vroeg op. Het vertrek is al om kwart voor tien en daarvoor moet er al heel wat georganiseerd, gemetro'd, gereden en gewandeld worden alvorens de loper in z'n startvak is en de supporters een goede plek hebben gevonden om hun held aan te moedigen. De eerste afspraak bij het buitenlopen van het stadion hebben we gemist, maar daarna liep het allemaal prima: na een eerste aanloopronde van 8 kilometer konden we hem voor het eerst vocaal ondersteunen, dat deden we nog een keer in de buurt van het 30 kilometerpunt en tenslotte schreeuwden we na ruim vier uren looplabeur én -genot onze kameraad vanop de Olympische tribunes over de eindmeet.

Schitterende prestatie Sergio !!!
En Bram en Shanthi, zij bleven de ideale gastheer & -vrouw en zorgden voor een heerlijke ontvangst na de wedstrijd en een versterkende maaltijd alvorens het dappere koppel de terugreis per trein naar Antwerpen aanvatte.

De trein?? Die reed gisteren nog tot 22 uur, en daarna werd er gestaakt. Gelukkig waren onze vrienden dan al thuis.
U ziet en leest het zelf: om meer dan één reden werd hier niet geblogd tijdens de afgelopen week. Maar dat is bij deze weer ingehaald en hopelijk wieder gutgemacht...?!

Marco Polo