Lieve Leen en Nobele Nolle...

Polo en Pola hebben er dit weekend een Oostvlaamse tweedaagse van gemaakt. De redenen lagen voor de hand en geen haar op mijn schaarsbegroeide kruin dat er nog maar aan gedacht heeft om een uitvlucht te zoeken of belet te geven op de voorgestelde afspraken. Dat we daarvoor tot viermaal toe de, gelukkig slechts op weekdagen en bij werkzaamheden, beruchte Kennedytunnel zijn doorgereden geeft aan dat wij deze activiteiten en de mensen eromheen voor geen geld wilden missen.

Zaterdag waren we te gast in Eksaarde, Gezoarde voor de kenners en zij die zich verdiepen in de studie van het Waasland, Lokeren en zijn omgeving. Sinds jaar en dag is het de standplaats en woonplek van Leen, boezemvriendin van La Pola en in die hoedanigheid een ook mij nauw aan het hart liggende dame. Het ging hem tijdens deze bijeenkomst met familie en uitgebreide vriendenkring om de zesde lustrumviering van "ons Marleen". Na Niekol, zoals La Pola onder vrienden ook wordt genoemd, en Katie is Leen de derde der onafscheidelijke gratiën die de kaap van de 60 heeft gerond.
En dat zullen we geweten hebben: een historisch gekaderde wandeltocht door een zeldzaam geworden stiltegebied in het Oostvlaamse landschap leidde ons naar de Kruiskapel, alwaar nog meer historie en een hartverwarmende drink ons deel werd.

Een ruim aanbod van patersbieren allerhande en een breed uitgemeten hoeveelheid glühwein zorgden ervoor dat iedereen goedgemutst en met de fakkel in de hand de drassige terugtocht naar 't Meerdael aanvatte. Daar genoten we van een heerlijke receptie en mochten aansluitend aanschuiven voor een uitgelezen feestdiner. Proficiat Leen, en bedankt voor de fijne dag. Met zo'n feest in gedachte hoop ik dat ge nog dikwijls zestig moogt worden!

Vandaag naar Gent geweest.
Nonkel Nolle, al jaar en dag "den baas" van Unizo Oost-Vlaanderen en echtgenoot van de gisteren nog zo bewierookte Leen, pakte uit met zijn onderhand traditioneel geworden nieuwjaarsconcert. Blijgezind dat we er weeral bij mochten zijn, kon de nieuwe rit westwaarts ons niet deren en zetten we, redelijk vroeg voor een "day after" koers naar de Arteveldestad.
In de concertzaal van het conservatorium werd een schitterend Italiaans programma geserveerd: Verdi, Respighi, Puccini, Rossini, Paganini, ze passeerden allen de revue. Een zoals steeds prachtig spelend Jeugd- en Muziekorkest van Antwerpen onder leiding van de enthousiaste en meesterlijk dirigerende Ivo Venkov, werd door de uitgenodigde solisten meegezogen naar een nog betere prestatie. Domenico Balzani (bariton) en Jan Smets (trombone) zorgden voor de kersen op een taart die ons nog lang zal bijblijven. Onnodig te zeggen dat de daaropvolgende receptie navenant was: in de Panoramische Zaal van het Kappitelhuis gaat bij deze gelegenheden kwaliteit nooit ten koste van kwantiteit.
Zeker als Nolle er de hand in heeft gehad.

Lieve Leen en Nobele Nolle, het was weer een super-weekend vol hemelse momenten. Waarvoor dank. We hebben er heel erg van genoten en kijken al uit naar een volgende Oostvlaamse gelegenheid...

Marco Polo