De Paastijd vliegt....

Vroegwarme dagen eisen zo hun tol. De tijd smelt tussen te korte en op dagtemperatuur draaiende nachten door en loopt mij klevend langs de vingers. Als dit zo verder gaat wordt het maandag een hele opdracht voor onze nakomelingen om de chocolade paaseieren in de tuin te vinden en te rapen alvorens zij (de eieren!!) tot een Nutella-achtige pasta zijn verworden.
Het eierfeest wordt hier op maandag gevierd omdat alzo in één klap de klokken van Rome én Marcus Evangelist, de patroon- heilige van Marrek O'Polo, op stichtelijke wijze worden herdacht. Men neme elke gelegenheid te baat om te paren, desnoods het nuttige aan het aangename...
De weergoden weten ondertussen van geen ophouden: het zomert hier dat het een lieve lust is. Als er uiteindelijk een frisse wind, als voorbode van een donker wolkendek met mogelijks bijhorende regenbui, verkoeling over de Polder blaast stel ik voor een keer de gazonbesproeiïng maar even uit. Fout gegokt, want de regen viel er boven Brussel al uit en de resten van het "frontje" maakten een flauwe bocht en dreven snel af naar Oosterdonck. Terug naar af dus, en als heer Polo na een late saunabeurt thuis arriveert staat Pola-lief te spuiten en te sproeien of haar leven ervan afhangt. Merci Pola, ook namens de nog immer groene en dankzij de ampele kunstmatige beregening stevig doorgroeiende pelouse. We gaan er nog plezier aan beleven, samen met U allen die ons op tijd en stond met een bezoekje willen vereren. Naast Cava en Duvel zal ik ook wat Bokma en zelfs een Veusseltje koud zetten.
Maar nu nog even over de tijd en het verlopen ervan. De klok tikt ongenadig door, steeds aan hetzelfde tempo, terwijl het bioritme van Uw dienaar bij deze mediterrane omstandigheden de richting uitgaat van een aan de situatie geadapteerde "mañana, mañana"-ingesteldheid en de daaraan overmijdelijk verbonden "hakuna matata"-filosofie. Gelukkig, meer dan gelukkig vertoef ik nog in een quasi omnitolerant Paasreces, waarin alles kan en niets hoeft noch moet gedaan worden. Geen verloren tijd, geen schuldbesef, geen boetedoening. De Vasten is voorbij, de Goede Week loopt naar analogie met de donderdagse cena op haar laatste benen en de Verlossing is nabij. Om van deze leuke momenten weer even voluit te kunnen genieten keert het verloren schaap voor enkele dagen terug naar de stal en de Goede Herder. Halleluja, halleluja !!
Zolang er maar geen Van Geluwhe in de buurt is, want dan is het zelfs voor een schaap niet meer veilig...
Wat wil een mens nog meer?

Ieder zíjn klokje om de Paastijd te zien vliegen...

Marco Polo