Krijg ik gisteren ter gelegenheid van een of ander feestje een blog-boek in hardcopy aangereikt. Familie, vrienden en bekenden is gevraagd om ter mijne genoegdoening enig anekdotisch materiaal in blogstijl aan het papier toe te vertrouwen. Velen zijn er op hun geheel eigen manier op ingegaan en hebben mij genoodzaakt tot de extra aanschaf van diverse pakken strooizout en mij de vraag ontlokt of het hier wel over één en dezelfde persoon gaat en of die al dan niet bestaat...
Hoe dan ook, mijn oprechte dank aan iedereen die in de pen geklommen is en zijn of haar allerpersoonlijkste gevoelens jegens mijn persoon de vrije loop heeft gelaten.
Zit ik vandaag, nog maar eens zo'n 'day after', met mijn familie in een Wilrijks eethuis en maakt dochter Bieke mij erop attent dat een niet onaardig gedeelte van de ruimte wordt ingenomen door niemand minder dan Bart De Wever. Ook een aan de kant geschoven onderhandelaar moet zichzelf en zijn gezin van voedsel voorzien. Valt mijn 60 jarige frank, en in het besef dat ik het bewuste document bij me heb, om het aan mijn kleinkinderen te tonen, en één van de konterfeitsels mijzelve in verband brengt met dit Antwerpse stemmenkanon, zet ik mij op vinkeslag om bij een goede gelegenheid de heer De Wever om een handtekening te vragen.
Zoals het resultaat hierboven U duidelijk mag maken, verloopt alles naar wens: een gemoedelijk gesprek, een vlot verkregen signatuur en (met een knipoog naar de jong-gepensioneerde) gratis er bovenop een spontane en bij de gelegenheid passende opdracht: Fugit irreparabile tempus !
Waardoor voor mij de bijdrage van de onvolprezen Marcus XXL alsnog een duidelijke meerwaarde verkrijgt.
En jawel, we hebben wederom heerlijk gegeten...
Marco Polo
1 opmerking:
Je hebt hem toch niet laten gaan zonder hem je inzichten in de politieke situatie mee te geven?
Een reactie posten