Ik ben op weg naar mijn kasteel...

Voor wie zich mocht afvragen waaraan heer Polo de voorbije dagen zijn tijd besteed heeft kan ik allicht één tip van de sluier lichten. In gezelschap van hun twee kleinzonen hebben Polo & Pola samen met 'ons klein' een bezoek gebracht aan een echt ridderslot in Nederland.

Deze keer liepen zowel jonkvrouw Anke als de weledelgeboren jonkheren Witse & Wout de bezoekersroute in aangepaste kledij.
In een ver verleden, toen zij zo groot was als Witse nu, is de jonkvrouwe, samen met broer en zus én in gezelschap van haar ouders ook al eens op visite geweest in dit prachtige kasteel. Toen waren we er met Nederlandse vrienden heen gereden met de auto. Nu was er een kort boottochtje dat aan het bezoek vooraf ging: een voetveer bracht ons vanuit de historische haven van Woudrichem naar het tegenoverliggend schiereiland tussen Maas en Waal.
Het land waar Boudewijn de Groot zo lyrisch over deed in het gelijknamige lied, en waarvoor hij in 1967 een gouden plaat ontving. Deze trofee werd hem uitgereikt op Slot Loevestein...
het kasteel dat wij gisteren bezochten.

Het was een prachtige dag met voor deze herfstige zomerperiode perfect getimede opklaringen. Een toffe rondgang, een knap verhaal bij het vertelpunt op zolder, een terrasje met een Duvel en een veerman die weet hoe hij met het jonge volkje om moet gaan.

Als daarenboven het verkeer nog wat meewil en de files bij Breda en op de Antwerpse ring zich tot een minmum beperken...
Moe, maar zeer voldaan lag de voltallige crew gisteravond dan ook behoorlijk vroeg in bed en onder de wol en was het Anke in hoogsteigen persoon die zonder veel moeite vanochtend de wedstrijd 'wie het langst kan slapen' gewonnen heeft.
Zo'n jonkvrouwe verdient een mooi kasteel!
En een sjieke nieuwe auto...

Marco Polo