Mosseleuhhh....

De zomervakantie loopt op haar laatste benen en wij lopen mee. De weerman van dienst stond vorige week nog te hyperventileren toen hij ons in oprechte extase en met absolute zekerheid kwam vertellen dat de zomer nu toch eindelijk van start zou gaan. In een van hem gekende euforische uitbarsting vergat hij erbij te zeggen dat het om een Belgische variant van dit seizoen ging. Als het enkele dagen mooi blijft en de warme lucht geen weg meer op kan in ons micro-klimaat dan volgen kort daarop onherroepelijk de onweerachtige buien. Lang blijven die meestal niet hangen, maar qua intensiteit kunnen ze wel tellen. Dat het snel kan gaan en er zich onvoorspelbare wendingen kunnen voordoen werd nog maar eens bewezen met de dramatische ontwikkelingen op de Pukkelpopweide. Op slag gaat ons weervoorspellend orakel zich nu indekken tegen alle eventualiteiten, en nog meer....
Zijn weerpraatje liep de dag nadien over van de als-en en de eventueel-en, van de plaatselijk-en en de lokaal-en, van de mogelijks-en en de indien-en. Plots kon alles weer overal gebeuren, net als na die supergladde ijzelnacht van de voorbije winter. Toen moesten we ook wekenlang horen dat een plaatselijke ijsplek niet te vermijden was en dat gezien de koude er kans was op aanvriezend vocht, wat dan weer kon leiden tot gladheid op de wegen. Frank DB wil blijkbaar àlles voorspellen en het weer de baas blijven, maar dat is niet des mensen...

Vandaag is het warm, broeierig warm. Straks gaan we met de familie en op uitnodiging van tante Rita, mosselen eten op Sint Andries, de parochie van miserie in 't Stad. Dit mosselfeest is een jaarlijks weerkerende organisatie van
De Steenhouwer, een inloophuis voor dak- en thuislozen in de buurt.
Er bestaat kans dat het gaat onweren. Hopelijk niet te erg, want de mosselen moeten niet denken dat ze gered zijn:
wij komen zeker! De mensen van de Steenhouwer en 'ons Tante Rita' kunnen erop rekenen! We nemen regenschermen mee...

Marco Polo