Dit wordt een harde dobber. Aangezien tijdsgebrek, dé gepensioneerden-kwaal bij uitstek, mij ertoe noopt zal ik deze bijdrage in het povere tijdsbestek van 30 minuten moeten rond krijgen. Voordeel daarbij is dat, eveneens als gevolg van de drukke bezigheden, Uw dienaar geheel en al de actualiteit moet laten voor wat ze is en daarover, voorlopig weliswaar, geen uitspraken gaat doen binnen deze context.
Onderwerp van deze 991ste bijdrage, jawel er komt iets heel speciaals in zicht..., is de Amsterdam Marathon 2011. Drie jonge leeuwen, ons en U bekend onder de roepnamen Wes, Dimi en Pieter, hebben in Mokum samen met meer dan 12.000 andere enthousiastelingen nog een keer de uitdaging aangegaan om de klassieke 42.195 m-afstand al lopend af te haspelen. Wes had met pa Rudiman de Grote een eigen programma uitgedokterd en was, gezien zijn hoge tempo geen spek voor onze volgersbek.
We hebben wel sms-gewijs contact gehouden met Rudi en zijn heel blij U alhier te kunnen melden dat de snelheidsduivel die zich zijn zoon mag noemen, de tocht rond en door Amsterdam in 3u 37' heeft afgelegd. Chapeau ende proficiat!!!
Ons weekendproject draaide geheel en al rond de helden Dimitri en Pieter en een stevige groep supporters die door Bram en Shanthi met open armen werden ontvangen. Het werd een leuk weekend met schitterend weer, klasse lunch en gezellige Italiaan op zaterdag, tussendoor een rustige stadswandeling, veel leute, de nodige spanning op zondagochtend voor de start, een superontbijt voor de lopers en hun naasten, een geweldige volgersexpeditie met als kers op de taart twee gezonde én gelukkige lopers die na ... 4 u 44' 44" netto de finish haalden in het Olympisch Stadion.
Zie ze staan blinken!! Dikke proficiat jongens, en ook aan alle supporters en begeleiders een grote blijk van erkentelijkheid voor het fijne weekend dat we samen mochten beleven met jullie. Om het geheel af te ronden zijn we na de terugrit met 'onze buurtjes' nog eens een Colmarreke gaan doen om daarna af te sluiten met een glaasje bubbels ter gelegenheid van hun huwelijksjubileum. Hoeveel was het ook weer Herman...? Speelt geen rol, met al die vieren van jullie zoon konden wij niet anders dan mee-vieren!!
Marco Polo
17 oktober 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten