Mocht U als trouwe lezer al enige onrust voelen opkomen bij het lange uitblijven van een nieuwe publicatie alhier, dan kan ik U bij deze geruststellen. Aangezien er in november ten huize Polo tot tweemaal toe verjaard wordt en bovendien ook door meerdere vrienden en vriendinnen, heb ik het tijdens de elfde maand behoorlijk druk met wensen formuleren en cadeautjes versturen of geven. La Pola op 15 en El Braminator op 22: laat het mij daar qua openlijke vermelding voorlopig bij houden. De anderen moeten echter niet wanhopen: ook hen zend ik mijn oprechte wensen en felicitaties. Voor iedereen dus een stevig "Hiep, hiep, hiep... Hoera!!!!"
En dan nu de ware reden van mijn uitgestelde mededeling: vorige week hebben wij ons gepakt en gezakt richting Kraków begeven. Omdat 'ons klein' nog steeds haar basketbalboterham in den vreemde verdient trekken ma en pa er af en toe op uit om een wedstrijd mee te pikken en de dochter eens in levende lijve te groeten. Dat we daarvoor de finaleweek van de Slimste Mens moeten missen nemen we er graag bij. Dat zien we overmorgen wel via de Telenet-digibox. Voor Pola heb ik het nog stil kunnen houden, maar zelf ken ik het resultaat van 't spelletje al wel. Ssssttt...!!!
We zijn anders wel op een goed moment naar hier gekomen. Woensdag kregen we een knappe overwinning van Wisla Can Pack Kraków voorgeschoteld. Spartak Moskou, toch ook geen meelopers in de Europese competitie, moesten eraan geloven met vlotte 76-64 cijfers. Anke zelf was ook in bloedvorm. Tot mijn grote frustratie ben ik echter nog niet zo goed thuis in het iPad-werk en lukt het linken en prenten publiceren nog niet. Nog even geduld dus voor foto's en statistieken. Of toch niet...?Verder is het hier een behoorlijk grijze bedoening: heel af en toe komt de zon er even door en is er een zweem van blauwe lucht te zien. Meestal echter houden ze het ook hier bij die bewuste vijftig tinten waarvan in de vorige afleveringen al sprake was. We vullen onze dagen met hier en daar een wandelingske, moeder en dochter gaan op winkel-trooptocht, we proberen wat restaurantjes uit en heer Polo is plichtbewust én geïnteresseerd toeschouwer van enkele trainingen. Ook het fotografisch oog heeft weer dienst gedaan, maar de resultaten daarvan bewaar ik voor een volgende keer. Morgen vliegen wij terug en Anke met de ploeg naar Madrid voor hun volgende Euroleague-match. Nu een goede serie neerzetten en ondertussen aandachtig blijven in de eigen competitie. Man, man, man... wat is het toch een boeiend leventje. Vraag dat maar aan die van Gembo: Domien & Co hebben met Mons een tweede eersteklassersscalp aan de gordel bengelen. Schitterend mannen, en stilletjes hopen op... Of gewoon luidop zeggen? De heren van de Liga kunnen zich beter even terugtrekken in conclaaf want het ziet er echt niet goed uit aan de zogenaamde top van de piramide. Met de groeten van,
Marco Polo
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Goed zo, we duimen weeral!
Een reactie posten