Over geluk en rode perfectie...

Het is niet al rozegeur en maneschijn in de basketbalmiddens, en dus moeten ze daar af en toe hun frustratie kwijt. Dat hebben deze twee maar al te goed begrepen: jaren ervaring en dus niet meer voor een onsportieve of technische fout te vangen. Een potje brullen helpt daarbij prima. Seb en Anke zijn allebei karaktersterke types, weten waar de basketklepel hangt en blazen stoom af op de juiste manier. Met zulke spelers kan je naar de oorlog. Ze zitten beiden in de eindfase van hun competitie en hoe dat afloopt weet ik U in een van de volgende bijdragen te vertellen.

Bij ACHMEA, U weet wel: die firma van "Even Apeldoorn bellen...!!" vinden ze dat de vergaderlimiet bereikt is.Toen ze, net als in andere organisaties ook wel gebeurt, enkele weken geleden een vergadering hielden om de agenda van de komende vergadering te bepalen viel hun Hollandse euro en besefte de leiding dat er een grens overschreden was. Om de boel wat af te remmen en naar een oplossing te zoeken werd aangekondigd dat er deze week 'niet' zou vergaderd worden. Frisse wind, meer tijd om nuttige dingen te doen en een goede test om daarna een keuze te maken over hoe het nu verder moet of kan. Ik ken er heel wat die dat maar al te graag ook eens op hun werkplek willen meemaken. Ik noem maar wat: OSB en PITO...!?

 

Ook in Hasselt is de laatste euro blijkbaar gevallen, en dan nog wel uit de stadskas. In een ver verleden, 1997 om exact te zijn, was er een goedheilig socialist die geliefder wilde worden dan El Sympathico himself en besliste dat de stadsbus in Hasselt, de H-bus, voortaan volledig gratis zou zijn voor iedereen. Stiefstee Vaert slaagde erin om zijn verhaal verkocht te krijgen. Verkocht? Het zou toch gratis zijn. Jaaa, zei Stief, helemaal gratis. Gemakkelijkheidshalve werd er niet bij verteld dat die buschauffeurs wél moesten betaald worden, dat er bussen moesten rijden, tanken en onderhoud krijgen en dat zoiets wél geld kost. Dat dit alles uit de stadskas moest komen bleek geen punt te zijn. Geen Hasselaar, noch enig Limburgs socialist die wilde weten dat het de busgebruikers zelf en alle andere 'Lim'-burgers waren die via de stads- en provinciebelastingen zouden opdraaien voor de rekening van Stee Vaert's charme-offensief. Stief is echter geen burgervader noch gouverneur meer. Ondertussen werd hij ook danig op de grijpgrage vingers getikt en verliet heel wijselijk het politieke platform. Meteen was zijn invloed binnen de partij verdwenen en... zag men eindelijk in hoeveel die gratis bussen heel die tijd hadden gekost. Veel te veel dus, te duur, niet meer te doen. Enkel nog voor specifieke doelgroepen. En voor hoe lang nog...?

In afwachting dat Hasselt en bij uitbreiding heel dé Limburg op zijn gat valt van 't verschieten bij het bekend maken van de huizenhoge buskostennota zet Uw zuinige dienaar de tering naar de eenentwintig-eeuwse nering. Eind 2012 schafte ik mij voor één euro bij de grote boekenverkoop van de Antwerpse bibliotheken een tweedehands exemplaar van Freek de Jonge's De Rode Draad aan.

Een kanjer van een verzamelwerk met daarin teksten uit de periode 1969-1995. Van in de Neerlands Hoop-dagen met Bram Vermeulen, voor wie dat nog zou weten, dateren stukken uit de NH in Bange Dagen, NH in Panama, NH Express en NH Interieur. Man, man, man... 't zit vol kanariegele Daf's! Om maar te zwijgen over de passages uit theatervoorstellingen als De Komiek, De Mars, De Openbaring, De Bedevaart, De Goeroe en vele anderen. Een kleine 350 bladzijden teksten die ik terug hóór terwijl ik ze lees. Dagenlang genieten.
En dan hadden we nog het geluk dat ons dit weekend de eerste 'schitterend weer'-dag van 2013 te beurt viel: zo mooi en met aangename temperaturen dat we zondagavond maar meteen buiten hebben gegeten. Het leek wel een zomeravond op ons terras. En qua timing blijft alles goed verlopen: vanochtend een zeer malse regenbui, zodat de kamerplanten op hun beurt van de eerste perfecte omstandigheden konden genieten om zich op te frissen. It's all perfect!

Marco Polo