Na het zonnige opvliegertje van woensdag, zijn we gisteren (én vandaag) hier te Polderlande al meteen terug met de twee voeten in de kletsnatte klei gedrukt. Reeds vroeg in de ochtend werd ik er mij van bewust: "Met zo'n kloteweer wordt dit een absolute schijtdag!" Geen ***'s om de boel enigzins te verbloemen of op te fleuren. Niks van: rechttoe, rechtaan en er geen doekjes om winden. Mijn oren zijn nog in orde en het daaraan gekoppelde vermogen om auditieve indrukken op te vangen weigert slechts heel af en toe dienst. En dan nog in sterk selectieve en zeer beperkte mate. Zoiets als Oostindische doofheid, juist! En dus onderging ik de geluidsregistratie van het regelmatig roffelend ratelen der regendroppels op het schuine schaliedak boven mijn slaapstee. Bij het horen van die klanken draait mijn stramme lijf zich als vanzelf op de andere kant en blijft in aloude Jos Gysen-stijl nog een extra rondje 'te bed'. Geen denken aan dat ik in zulke omstandigheden de wereld al te vroeg onder ogen wil komen. Zo'n heen en weer wentelperiode op de drempel van het opstaan geeft een mens natuurlijk stof tot nadenken, en vooral de tijd om dat laatste tegen beter weten in toch nog maar eens te proberen. Dùs dacht ik..., en viel meteen terug in de armen van Morpheus voor een korte maar krachtige extra-time. Een half uur later was de regen er nog steeds en deed ik een tweede poging tot nadenken. Weer gelukt, maar niet in slaap deze keer en dus klaar om de kletsnatte confrontatie aan te gaan.
Het lange verhaal mag bij deze wat ingekort worden, wil ik nog toekomen aan het hoofditem van de dag: lunch met 'A & A' in
De Statie van Mortsel. Op onderstaande foto ziet het er prachtig uit, en de locatie en vormgeving is absoluut het vermelden waard. De culinaire realiteit en de niet écht enthousiaste bediening zorgden er evenwel voor dat het geheel lang niet zo super overkwam als de gedaguerreotypeerde compilatie hieronder laat vermoeden. Niet slecht, maar niet om over naar huis te schrijven en dus hou ik het bij een korte mededeling op deze blogpagina.
De nieuwe uitbater zal nog erg zijn best moeten doen om er een goeddraaiende zaak van te maken. De Groupon-aanbiedingen kunnen helpen om mensen de weg te leren kennen naar de Cogelslei in Mortsel, maar de vlotte aanpak en klantvriendelijke service zal hij er toch zelf moeten aan toevoegen. Natuurlijk zal alles er bij mooi weer, op het terras en bij een tussenstop tijdens een fietstochtje meer ontspannen uitzien. We proberen het later nog eens...
Het gezelschap daarentegen was dan weer van het allerhoogste niveau: Polo op stap met drie vrouwen. Da's altijd bingo!! Annickske had bovendien het lumineuse idee ons voor een afsluitende consumptie uit te nodigen in de
Maona-Living, etablissement waar haar zoon de honneurs waarneemt en de koffies versiert. Leuke plek om de namiddag af te ronden, hoewel... Het heeft geen haar gescheeld of de drie dames hadden hun koffie en sapjes alleen moeten nuttigen: een vrije parkeerplaats vinden is daar in de buurt absoluut geen sinecure, en dus kwam 'den deze' pas na eindeloos rondjes rijden bij een open plekje. Ik moet dringend eens
contact opnemen met P. LorriBomba teneinde bij een volgend bezoek minstens een VIP-parking te regelen bij zijn terras. Iets om over na te denken Pieter...
Gelukkig heb ik het tijdig gehaald, en kon ik nog de hand leggen op een knusse zitplaats in het Maona-salon. Wat handopleggen betreft heb ik een reputatie hoog te houden. Aangezien de rechter- in deze ook beter niet weet wat de linkerhand zoal uitspookt heb ik die laatste maar even haar gangen laten gaan. Dat op zich levert wellicht óók nog wat stof tot nadenken. Of tot achterklap...?
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten