Van alle tijden...

Nadat gisteren de voorradige pluimen alhier uit de losse hand en zo eerlijk mogelijk zijn verdeeld kunnen we gaan denken aan andere dingen. Niet aan wie daarbij vergeten werd want dat waren er al teveel: niet aan de geëredoctoreerde Kim Clijsters, noch aan de algemeen cultureel verdienstelijke Jan Decleir. Neen dus, en ook niet aan al die andere hoogvliegers die de voorbije tijden zoveel wind gevangen hebben. Houden we het deze keer eens eenvoudig, en pikken we in op die 'tijden'. Misschien komen er dan toch andere... Nonkel Bob Dylan wist het al. 'The Times they are a-changing'. Stilstaan is achteruit gaan, en zonder verandering komt er geen schot ik de zaak. Dus, aan ieder die dit leest: vooruit met de geit!!

Laten we eerst ons oog vallen op de 'komkommertijd'. Bij gebrek aan nieuwswaardige gebeurtenissen pleegt men tijdens die periode in de media zijn en haar toevlucht te zoeken bij non-events, bijkomstigheden en trivia allerhande. Een scherp waarnemer zal wellicht opmerken dat deze blog, getoetst aan voornoemde criteria, van bij zijn origine en daaropvolgende lancering op een klein akkertje van het wereldwijde web een komkommerlijk bestaan leidt. Maar dat raakt mijn kouwe komkommers niet. Daarom deze aankondiging: vanaf nu is Jan Druppel de nieuwe voorzitter van de Leuven Bears. U weet wel, de club van Wout en Witse. En bij uitbreiding, vanaf het komende seizoen, ook van Joke. Hopelijk kan die vernieuwing aan de top voor wat ademruimte zorgen, want probleemloos ging het er niet aan toe in de Leuvense Sportoase. Met mijn drie kleinkinderen in de jeugdrangen kan heer Jan maar beter zijn best doen en ervoor zorgen dat hij niet de Druppel wordt die de emmer doet overlopen...

Heeft U nog wat vrije tijd? Of bent U nog te druk met werken en zorgen, met besognes allerhande en hele lijsten to-do's. Neem er de tijd voor, en laat het vooral niet aan je hart komen. Geheel onaangekondigd kan de cardiale trom weer geroffeld worden en dwingt de eenzame fietser aldus tot het terugschakelen van één of meerdere tandjes. Du calme, Marco... Rustig maar en traag maar gestaag: dan breekt het lijntje niet!

Of hebben we het nog eens over de ijstijd? Met het weer van de laatste maanden (daar gaan we weer over het weer!) zou een mens toch gaan twijfelen aan de alom aangekondigde opwarming van de aarde. Update en kort op de bal: gisteren stapte ik om 16 uur in Hoboken uit de auto. Omgevingstemperatuur op de boordcomputer: 27 graden. Eén uur later, op dezelfde plek, stap ik terug in. Zelfde boordcomputer: 10 graden. Dat had het Ijsboerke nog moeten meemaken...

't Wordt weer eens tijd om afscheid te nemen. Voor de regelmatige lezers, -innen en -essen, tot morgen of iets in die aard. Voor anderen, met minder vrije tijd, is het mogelijks 'tot in de pruimentijd'.

 

Tot véél later dus, tot in de zomer? Tot in de tijd dat de pruimen rijpen, of dat normaal zouden moeten doen. Opwarming of ijstijd, wie gaat het zeggen Walter? En voor zij die zich willen verdiepen in de oorsprong van deze uitdrukking verwijs ik naar PC Hooft. Die van de literatuurprijs, ja... en van die chique winkelstraat in Amsterdam Zuid. Die zou op het Muyderslot... Maar leest U dat hier zelf maar.
Heer Polo wil op tijd zijn voor de afspraak vanavond: een etentje met vrienden. Dat is van alle tijden...

Marco Polo