Garamond forever...

Een mens zal dan maar goed gezind wakker worden en zich klaarmaken om een gelukkige laatste dag in maart af te haspelen: het weer valt reuze mee, de merels fluiten dat het een lieve lust is, Pharrell Williams gooit er nog een schepje Happy overheen en dan zet ik de radio op 'een'.  Op de meest onverwachte momenten werd in tal van vaste programma's en tussentijdse nieuwsberichten de hele dag door naar 'het' pronkstuk van de dag verwezen. De foto van Vlaanderen, waarbij de redactie op zoek ging naar waar de Vlaming mee bezig is. In mijn ogen vooral een poging om bij gebrek aan relevant nieuws in de aanloop naar de verkiezingen alvast enkele vuurtjes op te stoken om de politiekers uit hun dubbel geïsoleerde tenten te lokken en bij de gewone burger alvast wat sluimerend ongenoegen aan te wakkeren. De publieke omroep heeft zich voorwaar een zeer verheven doel gesteld: ze gaan op zoek naar die dingen waarvoor wij bang (zouden) zijn en waar wij nog vertrouwen in (zouden kunnen) hebben. Op zich kan zoiets nog, hoewel ik daar toch al mijn twijfels bij heb, maar de manier waarop de verschillende items werden in-, aan-, uit- en verpakt veroorzaakten bij heer Polo gefronste wenkbrauwen, verbitterde grimassen, knagende hoofdpijn en oprispend maagzuur. Als dit de uitgezette koers is voor de komende maanden dan zal mijn keuze snel gemaakt zijn: Radio Minerva. Geen geleuter, geen uitgelokt noch opgeklopt doemdenken en vooral geen interviewers die zichzelf en de studioklok belangrijker achten dan de gasten. Voila, ik heb gezegd... en inmiddels via 'luister live' de Antwerpse zender voor ouwelui aan de praat gekregen op mijn Macske: Big John van Jimmy Dean, meer moet dat niet zijn!

Goed nieuws dan maar: dankzij het slimme eindwerk van Suvir Mirchandani uit Pennsylvania weet iedereen nu waarmee hij of zij op een gemakkelijke en eenvoudige manier doorlopend profijt kan doen. Alle mogelijke overheidsdiensten kunnen op die manier besparen op hun lopende kosten.  Hij vond tijdens een wetenschapsproject dat Garamond het meest voordelige lettertype zou zijn omdat hierbij het minste inkt gebruikt wordt voor drukwerk. Een simpele zoekopdracht leverde me bij Google direct duizenden resultaten op waarbij ook vele andere studies en nog meer verschillende 'zuinige' en/of 'printvriendelijke' lettertypes aan bod komen.  Of Suvir gelijk heeft, of ik de mensen van inkopersplein.nl moet geloven, of toch Century Gothic de voordeligste zou zijn... Ik weet het niet, maar vond het wel leuk om vanaf nu Garamond als standaard lettertype in mijn e-mails te gebruiken.  Niet uit angst omdat ik teveel inkt zou gaan gebruiken - ik druk mijn eigen e-mails heel zelden af - maar gewoon omdat deze actie een positieve wending gaf aan het strompelend potje rondjes draaien in de huidige nieuwsgaring die mijn daginvulling dreigde te bepalen.  Does that make sense? Niet in het minst - moet ik toegeven - maar erger maakt het de zaak nou ook weer niet. Eens kijken wat 'ze' straks voor 1 april in petto hebben: vis of gene vis, ik wil er een smeuïge Hollandaise-saus bij...

Marco Polo