De voorjaarskoersen zitten er (gelukkig) weer op en behoudens een flits van Gilbert en een geheel onverwacht goed moment van Boonen was er voor de Belgische coureurs geen eer te rapen. Niet dat ik daar wakker van lig, het zal heer Polo zelfs droge worst wezen in dit geval. "Waarom dan toch deze materie onder de laboratoriumloep genomen?" vraagt U zich geheel terecht af. Het hoort nu eenmaal bij het voorjaarlijkse sportpatrimonium waarin onze nationale wielertrots eertijds veel meer brokken maakte dan heden ten dage, en dus zal er wel een nostalgische aandrang zitten achter deze voor het moment zeer on-Poloiaanse maar tevens geheel ongevaarlijke reflex.
Veel tijd heb ik niet gespendeerd aan het bekijken van de zogenaamde voorjaarsklassiekers, dus daar moet ik mij niet druk om maken. Een veelvoud van de aandacht ging trouwens naar die andere voorjaarstraditie waaraan ik mij vroeger als deelnemer overgaf en waarbij ik tegenwoordig noodgedwongen de rol van toeschouwer of volger op mij neem. De voorjaarsmarathons! Twee weken geleden creëerde ik nog zitvlees tijdens de live-reportage van de London Marathon: sweet memories and lots of emotions.
Afgelopen weekend was ik echter de bevoorrechte getuige/volger/fotograaf van Ellekeuh VH die de marathon van Antwerpen op haar palmares kwam schrijven. Er waren nog bekenden in het pak, maar Serge, Dimi noch Bjorn heb ik kunnen opsnorren tijdens mijn heen en weer pendelen tussen de verschillende pacemakerbalonnen...
Ellekeuh! van haar kant liep een prachtig parcours en finishte, ondanks de beruchte klop van de hamer, heel properkens beneden de vier urengrens. Chapeau 'madam', zoals een anonieme supporter je ruim over halfweg nog toeriep. Knappe prestatie ook van de andere kameraden, en zelf was ik meer dan blij dat ik het van zo dicht kon volgen. Dat maakt toch iets goed van het grote gemis.
Rustiger, maar zeker even beklijvend gaat het eraan toe in The Crucible Theatre van Sheffield. Daar caramboleren ze het WK Snooker bij mekaar en kletsen ze de ene na de andere rode in de pockets. Misschien eerder iets voor oudere mensen, en dus wordt heer Polo er ondanks de spannende frames toch rustig van. Je kan er de hele dag naar kijken met die ochtend-, middag- en avondsessies en als het echt moet kan je op de meest onmogelijke momenten op Eurosport en BBC ook nog voor de herhalingen terecht. Marathonuitzendingen...
Prop daar nog af en toe wat voetbal tussen, hoewel... Da's nu een sport die zichzelf de das aan het omdoen is. Ze moeten het van de spanning hebben, maar die wordt zowel in de eindfase van de Champions League als tijdens de play-offs van de Belgische Jupiler League probleemloos onderhouden door de boel te blokkeren, niet te willen voetballen en dus in een tactisch hoogstaand maar spektakelloos partijtje rondspelen te laten verzanden. Mooi is anders. Neem daar dan nog de hele heisa bij omtrent de arbitrage: discutabele fases die volgens de betrokkenen nooit correct beoordeeld worden, scheidsrechters die constant de kop van jut zijn en bonden en verantwoordelijken die pertinent blijven weigeren om beroep te doen op technologische hulpmiddelen die het de referees wat gemakkelijker zouden maken om juiste beslissingen te treffen.
Geef mij dan maar basketbal. Over de grote plas zijn ze vorige week aan hun play-offs begonnen. De échte dan!! Spanning en spektakel zat. Een mens kan met moeite de opeenvolgende wedstrijden bekijken en dus hebben ze daar de 'condensed games' gelanceerd in de uitgestelde verslaggeving. Op NBA.com en via Apple TV kan heer Polo zich onophoudelijk vergapen aan de knapste en meest beklijvende acties van de meest attractieve sport ter wereld. Binnenkort gaan we conference finals in, en van dan af wordt het bij regelmaat live kijken tijdens de nachturen. Too busy to be true...!!
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten