De hitte heeft een eerste keer toegeslagen. Met het mooie weer in de voorspellingen en de drang om nu eindelijk die fietsendrager eens ten gronde uit te proberen wilden we tijdens het afgelopen weekend de hete stad verlaten en stond na de ronde van het Scheldeland meteen een pedaaltrip in de buurt van Puurs en Bornem op de planning. Het werd een uittocht in twee bedrijven: één keer heen naar Puurs om daar tot de vaststelling te komen dat mijn toch niet zomaar te negeren dagelijkse dosis medicatie nog oningenomen op de eettafel lag. Vergeten, maar toch een voldoende helder moment van herinnering en dus terug naar af. 'Pillekes' pakken en ten tweede male richting Chris Peeters-town. Het werd een mooie rondrit langs slingerende fietspaden in uitgestrekte aspergevelden, over binnen- en buitendijken, langs beken en rivieren, door verstilde dorpskernen waar de bevolking massaal was uitgeweken of in al even grote getale en naar aloude traditie het straatbeeld verlaten had om klokvast het middagmaal te nuttigen, door het hart van Klein-Brabant. Een mens kan evenwel niet alles hebben, en al helemaal niet tegelijkertijd. Dus komt er van foto's maken tijdens zo'n fietstocht niet echt veel in huis. Met moeite een snapshot van een bijna argeloos gepasseerde 'boot op naam'...
Na afloop volgde een probleemloze terugrit in één keer naar huis: thuis is waar mijn 'pillekes' liggen. Ik kan er maar beter positief mee omgaan: recentelijk ook gelezen en gehoord wat hartritmestoornissen een mens kunnen aandoen? Jonge en minder jonge lopers in de 20km van Brussel hebben ermee te kampen. Bij één van hen was er van kampen zelfs geen sprake meer. En wat dan gezegd van Niels Albert die zich vandaag moest outen als hartritme-patient en de crossfiets om die reden aan de wilgen gaat hangen? Safety first.
Maar goed, het is zomer in de stad en heer Polo laat zich voeren op de wolken van tevredenheid en geluk. Om mij klaar te stomen voor en bij te scholen tot het maken van meer acceptabele fotoprenten heb ik er het laatste nummer van SHOOT maar op nageslagen. Misschien komt het er wel eens van: zwart op wit?
Ondertussen bleken zich bij la Pola wat onderhuidse onvolkomenheden aan te melden. Er was sprake van enige slaptitude, maar echt ernstig zou dat niet zijn. Met wat geforceerd weerwerk gingen we daags nadien toch op stap naar Leffinge en de vrienden van Turkije 2000. Leuke dag onder hoogzomerse omstandigheden, en... la Pola uitgeteld! (Zonne-?)Klop van de hamer, klap van de molenwiek, nog even terugvechten en dan toch als met een mokerslag geveld. Ondanks het mooie weer stak dolce Paula vandaag bijna de ganse dag onder de wol, in dit geval het pluimen donsdek en moesten we forfait geven voor het geplande pétanque-duel met Eliane en Theo. Net als in de NBA - Eastern Conference Final tussen Indiana en Miami wint de thuisploeg met overduidelijke cijfers. Vanaf nu zijn we aangewezen op achtervolgen. Geen nood echter, dat was ook het lot van RSC Anderlecht gedurende zowat negen maanden tijdens het afgelopen seizoen, en zie... voor de 33ste keer kampioen. Tot grote tevredenheid allicht van mijn goeie vriend 'Jehann'! Morgen volgt er nog een warme dag, en dan nog een, en dan... staat ons misschien wel die enige echte Summer in the City te wachten. Een verwittigde Polo is een Pola waard, en vice versa!
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten