'We' hebben ons begin deze week met z'n allen weer een hoedje geschrokken. Als er zo 'out of the blue' het bericht binnen komt dat meester-'entertainer-acteur' Robin Williams is overleden dan slikt een mens al eens. Als Polo daarbij ziet dat het een jaargenoot betreft dan slikt hij twee keer. En als bovendien blijkt dat heer Williams er zelf is uitgestapt omdat hij om welke reden(en) dan ook een heleboel dingen niet meer zag zitten, dan hebben we een goed excuus om ons te verslikken! Gek, of net niet (!), dat we bij deze man door al zijn grote filmrollen heen steeds eerst aan dolle pret hebben gedacht. Achterliggende en inhoudelijk behoorlijk onderbouwde verhaallijnen werden minstens met een knipoog en een glimlach gebracht maar zaten dikwijls ook verscholen achter een hilarische façade. Niet moeilijk, want dat is/was zijn handelsmerk. De titels en/of verwijzingen ernaar hier gaan opsommen heeft geen zin meer, dat doen de reguliere media al dagen aan een stuk. Ik zoek het liever tussen de Youtube-filmpjes die een beeld geven van zijn andere optredens, zoals 'vriend van een gorilla' of in talkshows waar hij steeds een gevierde en gelauwerde gast was. Zijn films komen ten huize Polo binnenkort wel aan bod. En ja, af en toe werd er ook een foto van een niet schaterlachende Williams gepubliceerd. Die bestond blijkbaar ook, en dat weten we nu maar al te goed...
1951-2014 R. Williams R.I.P.
Bij wijze van overgang naar het tweede deel wil ik al mijn linkshandige vrienden/-innen, lezers/-essen, neven/nichten en andere familieleden - hoewel een dag te laat - een Very Happy LeftiesDay toewensen. Hie-Pie-Pie-Poerraaaa...!!!
En dan heel even tijd voor wat lokale voetbalergernis: Pipo Defour gaat maar al te graag in op de slijmerijen en het wanhopige charme-offensief van Anderlecht. All for the money. Geen foto waardig, laat staan ruimte om hem te plaatsen alhier. Dan veel liever en, geheel binnen de zelfde lamentabele context, ook wat meer aandacht voor Daniël Van Buyten. Veelal onderschat, ook door heer Polo, nog meer in twijfel getrokken wegens niet steeds overtuigende optredens in het nationale elftal, maar wel - net als JM Pfaff - in München en wijde omstreken zeer gewaardeerd na vijf soliede jaren bij hun Bayern Mannschaft. Ook hem werd het Brussels paarse hof gemaakt, ook naar hem werd met een dik contract gezwaaid. Maar hij twijfelde, om persoonlijke redenen. Zijn alternatief? Stoppen met voetbal. Moeilijke keuze. Of toch weer niet? Zodra de transfer van Defour definitief vaststond en bekend was gemaakt haakte hij af. Lijkt me logisch. Zoiets als:"Met alle chinezen, maar niet met die ongecontroleerde clown..." Wijze beslissing Daniël, en nu wel - in uitgesteld relais weliswaar - al mijn respect voor je beslissing, de reden waarom en de manier waarop.
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten