Het gaat hier van kwaad naar behoorlijk veel erger. Het lijkt wel of mijn blogpen vastgelopen is in de stilaan toch op gang gekomen nazomer. Zat U vorige keer 10 dagen op Uw honger alvorens er een nieuwe publicatie kwam dan doet heer Polo er nu nog een ferme schep bovenop. Tussen 23 oogst en 9 september ligt een zee van tijd die ik zelfs niet op de vingers van mijn twee handen kan tellen: heel veel tijd dus. Deze keer ligt het excuus bij een midweek met de kids aan de Belgische kust en diep in het zuiden bij een camping waar de WiFi-verbinding nog uit de vorige eeuw stamde. Gevolg: zo goed als geen connectie en beperkt tot wat off-line geklungel. Dan maar wat doormailen, copy-paste'en en daarna de kladversie een beetje opschonen in de blogdraft. En dan blijkt bij nader inzien dat het allemaal toch niet zo belangrijk is. Ik ga mij, wat het zuiden betreft, beperken tot een paar foto's en wat losse impressies. Zo, ik ben er klaar voor. U ook?
Laat ons maar beginnen met een zicht op Lodève-city. Dit ziet U dus wanneer U, al dan niet in blote poep, op wandel gaat door de schitterende komvallei waarin de camping gelegen is. Wat een ruimte zeg, en wat een rust. Onbetaalbaar... en geen verbinding!
En ook op de camping zelf is het al ruimte wat de klok slaat. Zeker in het naseizoen, wanneer de bezettingsgraad met moeite de 10% haalt. Of wat dacht U van deze locatie? De Mendoza 4 Base Camp-tent doet het nog steeds prima, en ondanks de ruime afmetingen van ons zeilstoffen paleis hebben we hier absoluut geen moeite gehad om een goeie staanplaats te vinden. Voor de foto heb ik onze eigenste automobiel maar mee in beeld gereden, kwestie van onze persoonlijke aanwezigheid te illustreren. Voor hetzelfde geld stond hij 50 meter verder in een schaduwrijk loofbosje.
De puur natuur-impressie wordt vertegenwoordigd door onderstaande "zwarte stekkebie". Dit meer dan imposante exemplaar kruiste ons wandelpad, evenwel zonder agressief te worden. Gelukkig!
En tussendoor even de bewoonde wereld in: een uitstap naar Montpellier en een terrasje op de Place de l'Opéra. Lunchen met zicht op het prachtige Grand Hotel du Midi. Mooi!
Daarna een bezoek aan het Musée Fabre. Niet van 'onze Jan', maar wel genoemd naar een wilde weldoener die in de negentiende eeuw een museum voor schone kunsten in de steigers zette door een ruim deel van zijn eigen collectie te schenken en tentoon te stellen voor het grote publiek. Nu loopt er onder andere een
tijdelijke expo met een loopbaanoverzicht van Claude Viallat. Mooi en gelukkig dat ik het gezien heb...
En verder nog een heleboel dingen die op dat moment absoluut even geweldig en belevenswaardig waren, maar die achteraf gewikt en gewogen te licht worden bevonden om hier nog aan bod te komen. De selectie is hard én meedogenloos. Hoewel...
Op weg naar Montpellier hoorde ik op de autoradio een verzoekprogramma van een of andere regionale omroep. Zolang de scores hoog blijven draaien ze daar dezelfde groep/zanger/zangeres/... Die dag was
Dire Straits aan de beurt.
Met een presentator die
titels en namen van zangers en muzikanten in een vloeiend Franglais aan de
luisterende man en vrouw tracht te brengen is het wel even bij de zaak blijven
om én te verstaan wat hij aankondigt én ondertussen de juiste op- en/of afrit
op de 750 te nemen.
"Moarrcc Nupfleur avec ses Daaijeur Strrriets …" Maar het wordt
wel mijn kippenvelmoment van de week, hier op de autowegen van de Herault. Sultans
of Swing,
extended version uit Live at the BBC. Haartjes op de armen rechtop! Far away from you en
Brothers in arms. Krop in de keel.
Zeker als een van de luisteraars aan de telefoon komt vertellen hoe goed
ik deze muziek zelf ook vind. Met m’n eigen woorden, maar dan in het Frans. Gewoon bangelijk! Laat
het ons daar maar bij houden voor deze eerste nieuwe poging...
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten