25 oktober 2014

I love Jordan - III

Zij die op hete kolen en met onrust in het gemoed wachtende zijn op een volgende aflevering van het Jordanië-verhaal moet ik nu verzoeken om enige lankmoedigheid en een zekere mate van geduld. Wat in klad al aanwezig was en bewerkt werd op deze locatie moest nog even in de draft. Dat geeft Polo & Pola de gelegenheid om een avondje in te vullen met een optreden van een onzer favorieten op de  podiumplanken. Raf deed het vanavond nog eens op zijn eentje, en dan nog wel in schouwburg De Steiger in Boom.  Jongen toch...!!! Een typische uiting van bezorgdheid, in de mond genomen door ouderen ten opzichte van puberende adolescenten die het al dan niet gewild weer enigszins (te) bont hebben gemaakt. En in dit geval een verzuchting in het zeer persoonlijke relaas van een al even persoonlijk leven. Raf solo, zonder Mich. 't Is zo eens iets anders dan de vertrouwde Kommilfoo dubbel-Walschaerts-formule, of toch ook niet.  Zeer genietbaar en geslaagd. Introspectie tot in de kleinste vezels en achter de donkerste kantjes. Een echte verteller die zijn vak ter harte neemt en ons op drie, vier niveau's aan het denken en voor schut zet. Verkeerde benen bij de vleet: om op te staan of om mee op te staan... Goeiemorgen! Bedankt voor het lijdzaam toezien en de berustende onderworpenheid waarmee U zich in de wachtrij hebt geschaard en mij de kans hebt geboden om dé Raf te gaan aanschouwen en hem na afloop mijn gepersonaliseerd applaus toe te zenden. Merci voor het wachten, en Raf... merci voor uw verhaal. Eentje om binnen enkele maanden nog eens te gaan bekijken. Er komen misschien nog wel wat kronkels bij, en die wil ik voor geen geld missen. Check de speeldata. Wie gaat er mee..?

En dan nu opnieuw naar mijn Jordaans reisverslag. Ondertussen ben ik alweer twee volle weken terug in ons koele kikkerland. Het weze evenwel gezegd en ruiterlijk toegegeven: tussendoor nog met een hemels nazomerweekend, maar daags nadien was het 100% herfst. Over die meteorologische toestanden zullen we het binnenkort nog wel eens hebben. Nu eerst Jordanië.

De Dode Zee lag ook op onze route, en dus daalden we van Mount Nebo (817 meter hoog) heel de lange weg af naar het laagste zwemstrand op aarde, zo'n 425 meter onder zeeniveau. Met Palestina/Israël aan de overkant kan men zich daar aan strenge regels verwachten, en die worden dan ook duidelijk geafficheerd op het strand. Tot en met het bij voorkeur op de rug zwemmen/drijven...

Zoiets moet men La Pola maar één keer zeggen. De richtlijnen keurig opvolgend demonstreert zij hier haar kunnen. Waar zijn die handjes? Blijven drijven hé...

Na de frivole passage aan de boorden van die grote zoutplas werd er de volgende dag weer aandacht besteed aan het culturele aspect van de reis. Uiteraard stond er een bezoek aan het grote islam-gebedshuis van Aman op het programma. Open deurdag in de moskee..

En vanop de Citadel krijg je dit uitzicht over Aman-city voorgeschoteld. Onder de kreupele boom vervalt, bij gebrek aan wind, een mast met Jordaanse vlag in het niet. 't Is wel een vlaggeske van 22 bij 33 meter groot, maar toch....

De Citadel zelf staat er net als zovele oudheidkundige relieken over de ganse wereldbol prachtig bij te blinken. Grieken en/of Romeinen hebben ook hier hun stinkende best gedaan om sporen achter te laten ten einde de toeristische molen aan te zwengelen. En eindelijk verschijnen er wat wolkjes aan het blauwe zwerk. Toch regen op komst? Om deel drie af te ronden volgen hier nog enkele beelden van onze passage door de Wadi Mujib-vallei.

De rivier die de Dode Zee van water moet voorzien, maar zelf sinds een tiental jaren achter een stuwdam wordt opgehouden om de waterhuishouding van de verre omgeving te regelen. Of dat echt lukt is maar de vraag. In dit buitencafé is momenteel geen koffie noch thee meer te verkrijgen. Een gevolg van accuut watertekort?

Samen met U kijk ik nu uit naar het vierde quarter van dit reisverslag. Ik kan er mij nog niks bij voorstellen, maar met de hulp van deze verrekijker en een wederom wolkenloze hemel moet het wel lukken. Tot de volgende...

Marco Polo

3 opmerkingen:

peterpignans zei

Ook in "the watre" gelegen zeker , Marco ?
En waar heb je die ene poot van de verrekijker verstopt ?
P.S. De Mich is ook aan een solo-project aan het werken . Bezige bijen , die Walschaerts !

pericles zei

CC Ter Dilft, Bornem, 08 januari 2015?

Unknown zei

Het verhaal van duizend-en-een-nacht.
Jordanie ziet met alle die woorden mooier uit.
Dank u Marrek
Khaled....de gids