En dan nu opnieuw naar mijn Jordaans reisverslag. Ondertussen ben ik alweer twee volle weken terug in ons koele kikkerland. Het weze evenwel gezegd en ruiterlijk toegegeven: tussendoor nog met een hemels nazomerweekend, maar daags nadien was het 100% herfst. Over die meteorologische toestanden zullen we het binnenkort nog wel eens hebben. Nu eerst Jordanië.
De Dode Zee lag ook op onze route, en dus daalden we van Mount Nebo (817 meter hoog) heel de lange weg af naar het laagste zwemstrand op aarde, zo'n 425 meter onder zeeniveau. Met Palestina/Israël aan de overkant kan men zich daar aan strenge regels verwachten, en die worden dan ook duidelijk geafficheerd op het strand. Tot en met het bij voorkeur op de rug zwemmen/drijven...
Zoiets moet men La Pola maar één keer zeggen. De richtlijnen keurig opvolgend demonstreert zij hier haar kunnen. Waar zijn die handjes? Blijven drijven hé...
Na de frivole passage aan de boorden van die grote zoutplas werd er de volgende dag weer aandacht besteed aan het culturele aspect van de reis. Uiteraard stond er een bezoek aan het grote islam-gebedshuis van Aman op het programma. Open deurdag in de moskee..
En vanop de Citadel krijg je dit uitzicht over Aman-city voorgeschoteld. Onder de kreupele boom vervalt, bij gebrek aan wind, een mast met Jordaanse vlag in het niet. 't Is wel een vlaggeske van 22 bij 33 meter groot, maar toch....
De Citadel zelf staat er net als zovele oudheidkundige relieken over de ganse wereldbol prachtig bij te blinken. Grieken en/of Romeinen hebben ook hier hun stinkende best gedaan om sporen achter te laten ten einde de toeristische molen aan te zwengelen. En eindelijk verschijnen er wat wolkjes aan het blauwe zwerk. Toch regen op komst? Om deel drie af te ronden volgen hier nog enkele beelden van onze passage door de Wadi Mujib-vallei.
Samen met U kijk ik nu uit naar het vierde quarter van dit reisverslag. Ik kan er mij nog niks bij voorstellen, maar met de hulp van deze verrekijker en een wederom wolkenloze hemel moet het wel lukken. Tot de volgende...
Marco Polo
3 opmerkingen:
Ook in "the watre" gelegen zeker , Marco ?
En waar heb je die ene poot van de verrekijker verstopt ?
P.S. De Mich is ook aan een solo-project aan het werken . Bezige bijen , die Walschaerts !
CC Ter Dilft, Bornem, 08 januari 2015?
Het verhaal van duizend-en-een-nacht.
Jordanie ziet met alle die woorden mooier uit.
Dank u Marrek
Khaled....de gids
Een reactie posten