30 november 2005

De ronde van België

Vandaag vertrokken Bieke & Witse met tante Rita naar Spanje.
Het evenwicht moet bewaard blijven: Sint & Piet naar hier, en onze delegatie naar ginder.
Ze maken daar van de gelegenheid gebruik om "Anke in Burgos" te bezoeken.

Heer Polo, vrij op woensdag, had aangeboden om het gezelschap naar de luchthaven te brengen: vanuit Hoboken even Bieke & Witse oppikken in Holsbeek en dan naar Charleroi Brussels South Airport, vliegtuig vertrekt om 13 uur naar Valladolid.
Het bleek een hele onderneming: tante Rita kwam veiligheidshalve al overnachten in Hoboken, zodat we ons tijdig in het ochtendverkeer konden gooien.
Eerste bericht op de radio: in Brussel is een auto vanop de A12 door de vangrails gereden, neergestort op de Buitenring en in brand geschoten... Verkeerschaos rond Brussel.
Dan maar op tijd vertrekken, vanaf Mechelen-Zuid via de "oude baan" naar Leuven, even doorsteken naar Holsbeek: Joke naar school, Wout in de kribbe, en wijle weg !!
Richting Brussel was het daar helemaal niet te doen, dus de "vakantieroute": door Leuven, naar de Naamsesteenweg, over Waver ... autostrade richting Namen, verkeerswisselaar naar Charleroi ... Prima op tijd.
Toch nog even de zenuwen testen met wat hardnekkige mist en weerbarstige ochtendnevel: in Charleroi weet je maar nooit of je kan vertrekken, hé Niekol !!?
Maar alles kwam in orde, en stipt op tijd ging de grote vogel de lucht in...
Op de terugweg reed Marco Polo zich vast in enkele files op de Brusselse Ring, maar Zijne Discoveriteit liet het niet aan zijn hart komen: la Pola ging mosselen klaarmaken, en dan is onze "held" niet meer te houden !!! Na zo'n "Ronde van België" is er niks beter dan een dampende pot verse mosselen met frieten...

Het laatste glaasje wit was maar net geledigd, of ... Prrrt .... Prrrt .... Prrrt : Sms-je ...
"Bieke: goed geland. alles ok. dikke kus X"

Maak er iets goed van ginder, en genieten maar ...
Om af te ronden, een eerste "poging tot limerick" op deze blog....

bij Liesje en Matti in Lauwe
konden ze 't echt niet meer houwe
Zij wilden een kind,
maar niet van de Sint
Ik stel jullie voor: hier is DAUWE !!!



Marco Polo
Gepost door om 1 opmerking:

28 november 2005

Le plat pays....

Avec la Mer du Nord, pour dernier terrain vague,
Et des vagues de dunes, pour arrêter les vagues,
Et de vagues rochers que les marées dépassent
Et qui ont à jamais le coeur à marée basse,
Avec infiniment de brumes à venir,
Avec le vent de l'Est, écoutez-le tenir,
Le plat pays qui est le mien.

Hier ben ik eindelijk weer.
Beetje moe, beetje spierpijn, beetje kreupel, beetje geradbraakt, beetje zagen, beetje flauwe kul verkopen...
Misschien teveel te vertellen deze keer: twijfel of het wel ter blogge kan, of het wel de moeite waard is, twijfel of de lezers dít wel willen lezen, ... maar geen twijfel dat ik het kwijt wil: ik wil er over bloggen, en niemand die verplicht is het te lezen !!!

Hier gaan we :
op de achtergrond laat Johan Verminnen zíjn Grootste Belg, Jacques Brel, "Ne me quitte pas" zingen, binnen handbereik een glas rood én Rick De Leeuws "Laatste Held" ...

... dit ben ik verplicht aan Peterpignans, die zijn laatste blog op een schitterende "51"-noot opende, en om niet te vergeten dat ik Aloysius Primus, ondanks zijn voortdurend "géén tijd", toch weer aan het lezen wil zetten!!!
Hooggeëerde Weledelgeleerde Ongetatoueerde Heer Primus, laat dit lichtgewicht niet aan je voorbij gaan: neem nog deze week dit meesterwerkje ter hand, en duik onder in de nostalgie van kostschool-jeugdherinneringen. Je ( is het tutoyeren hier op z'n plaats, of moet ik U-wen?).. je zal zeker en vast met veel genoegen kennis nemen van het schrijfsel des Heeren De Leeuw, die in de "Laatste Show" regelmatig zijn woordkunsten ten scherme bracht.
Ik citeer:
...
Steeds minder te vertellen
Steeds meer een grote mond
Wild maar ongewapend
Als een kruitvat zonder lont
...

Hiermede zou Marco Polo weleens zijn eigen vonnis kunnen tekenen, maar tegen beter weten in ga ik door.
Tot het lijntje breekt !!!

Het voorbije weekend waren Polo & Pola dus op bezoek bij Kuki, in Calais. Op de heenweg, na de Oostvlaamse sneeuwperikelen, veroorloofden wij ons een pitstop in Leffinge: even kijken hoe alles zijn gangetje gaat in de Papegaaistraat ...
Heidi & Erwin (Ernie) verwachten hun "Numero Uno" tegen 14 januari, dus hoog tijd om na te gaan of de mama "rond", de kleine "gezond" en de papa niet te zenuwachtig is.
Wij kunnen U geruststellen: alles verloopt prima !!! De examens worden goed voorbereid, de bouwaanvragen met aandacht behandeld en de babykamer blijft "Geen toegang voor onbevoegden" ... Spannend !!!
Door weer en wind ging het dan verder richting Calais: bij aankomst een frisse stadswandeling, afgerond met een paar "Leffe de Noël" ... Nieuw én lekker !!!
En dan naar de Salle Calypso: hooggespannen verwachtingen, maar een platte wedstrijd ... en Kuki op geen enkel moment in de match. Mondeville wint: 62-75 .
Op dat eigenste moment blijkt het ook voor Burgos niet te lukken: ondanks een sterke "defence" kan Valencia niet helemaal gestopt worden ... 61-51.
De onderlinge individuele stand: Kuki - Anke 0 - 0 (evaluatie) ..., want Anke scoorde wel 10 ptn, maar kwam toch niet aan goede cijfers. (Leken die hier niks van snappen kan ik gerust stellen: ... "want er komen betere tijden" (B. De Groot) )
We rondden de avond af met een pasta in een bruine kroeg, waar een plaatselijke "rapper" zijn kunsten kwam verkopen...

Zondag werd er uitgeslapen, ruim tijd besteed aan een ontbijt-brunch-lunch en nog even een frisse, zeg maar KOUDE neus gehaald aan de dijk en in de binnenstad...



Afscheid nemen, maar niet voor lang: we verwachten Kuki in Antwerpen op 18 december ... Uitwaaien, shoppen en nog eens een Belgische keuken: da's beloofd, met veel chocolade !!!
Rudiman is gewaarschuwd: she likes Belgian chocolat !!!

Oh ja, ook dit is Calais ...

Marco Polo
Gepost door om Geen opmerkingen:

26 november 2005

Eerste winterprik ...

Na het uitzonderlijk warme najaar kregen we het aangekondigde winterweer verrassend snel. We hoorden gisteren wel van links en rechts (politiek korrekt artikel, weet je wel) over sneeuwbuien en sneeuw in de Ardennen, zelfs in Lommel 10 cm, maar in Hoboken bleef alles bij wat donker najaarsweer, met wind en regen. Tot zelfs na "het Avondmaal" was hier alles rustig. Telefonisch kontakt met zoon Bram leerde mij dat er in Nederland verkeershinder was door de sneeuw, en dat hij wat later ging komen ... na de drukte.
Kwartier later: paar houtblokken in het haardvuur, debuutromannetje van Rik De Leeuw onder hande, toch maar een Duvel gaan inschenken....


"He, 't is zo licht buiten...?"
"Alles is wit !!?"
Sneeuwstorm !!!
Als de kerst-etalages er al zijn, dan mijn denne(n)boom ook !
En al zeker 5 cm op de rijweg ... dus maar even Bram verwittigen.
Verstandige beslissing: nacht in Amsterdam, en morgen zien wat het weer brengt...

Hevige storm en zware sneeuwval hebben vrijdag het Nederlandse verkeer ontredderd.... "De chaos is compleet", zei een woordvoerder van het Korps Landelijke Politiediensten (KLPD) vrijdagavond om half tien.... Om half elf stond er nog bijna driehonderd kilometer file uit de avondspits....


Polo & Pola vertrekken straks naar Calais: weekend bij Kuki !!!
Reisverslag en verkeersmededelingen volgen ...

Marco Polo
Gepost door om 1 opmerking:

24 november 2005

Leven en dood...

In de euforie rond de verjaardag van Bram (toch gezellig gegeten in "Sardegna") ben ik bij de aankondiging van Dauwe's geboorte in de fout gegaan: 't was niet 22, maar ...

... 21 november 2005. Die dwaling is bij deze de wereld uit !!!

Na de positieve loopervaring van het voorbije weekend is heer Polo op zoek gegaan naar organisaties in de nabije toekomst die voor een nieuwe uitdaging kunnen zorgen. Dit moet "Polo & Friends" toelaten om verder op te bouwen naar de marathonafstand, die laat in 2006 (opnieuw) op hen ligt te wachten...
Tijdens het opzoekwerk ploetert Marco door diverse websites, klikt links aan en begeeft zich over zoekpagina's tot ...

5de LOUIS PERSOONS MEMORIAL

MARATHON - 1/2 MARATHON - 12 K - 6 K

ZONDAG 15 JANUARI 2006

GENK (BELGISCH-LIMBURG)


Louis was mijn "roommate" toen we in 1987 naar de New York Marathon trokken. Het was een schitterende ervaring, en we hebben dat na onze terugkeer nog eens uitgebreid gevierd met Nolle & Theo en al de thuisgebleven vrouwtjes erbij.
Daarna zijn onze wegen uit elkaar gegaan: met Nolle zijn er de regelmatige familie-vrienden bijeenkomsten, Theo zie ik nog af en toe, maar Louis ...
Louis zal ik nu niet meer zien, maar op 15 januari ga ik in Genk de 1/2 marathon lopen ...
Voor de start samen met de anderen een minuut stilte respecteren ter nagedachtenis ... en ik zal denken aan die ervaren kerel die mij op het vliegtuig naar New York overlaadde met nuttige tips, waarmee ik in Central Park na de ontbijtloop grote suikerkoeken zat te eten en die mij 's avonds na de pasta-party opwachtte op de kamer, nadat ik het hele eind naar Madison Square Garden was gegaan om de laatste pre-season game van de Knicks te zien: " 'k Heb net een leuke basketwedstrijd op TV gezien: New York Knicks of zo ...?!", en dan maar lachen ...

't Is nog maar een paar blogs geleden:
"Kjell en Jan, ze zullen mij er steeds aan herinneren dat leven en beleven één moeten zijn, en dat ik er elke dag 100% voor zal gaan: familie, school, marathonneke of toch weer basketbal ..."
Nu zet ik daar ook Louis bij, en vooral bij " 't marathonneke" zal ik speciaal aan hem denken.

Marco Polo


Gepost door om 1 opmerking:

23 november 2005

Oók "ne gelukkige" verjaardag!!

Getrouw aan de traditie én reputatie van het feestvarken in kwestie, kom ik iets later met de felicitaties bij de verjaardag van zoon Bram !
Ik zou kunnen verwijzen naar een drukke dinsdag, maar daar wil ik mij niet aan verbranden: het steekt ook niet op een dag als je "almost dirty" bent geworden.
Komt trouwens goed uit, want de eerste foto is van precies 29 jaar geleden: Bram is één dag oud, en geniet al van een slaapje .... jong gedaan !

Die slaapjes komt ie de laatste tijd misschien wat tekort: drukke bezigheden en veel beslommeringen van allerlei aard kruisen zijn pad, en gunnen hem niet veel rust.
Maar we slaan de handen in elkaar, en als hij weet dat er van alle kanten wat ondersteuning en begrip komt, dan wordt ook deze kaap weer gerond. Al kom je niet direkt in rustig water, 't is toch weer een volgende etappe in zijn "reis rond de wereld" in (minstens) 80 .... jaar, want Bram neemt er zijn tijd voor hé !

Terug naar de start: Brammeman besloot inderdaad op 22 november 1976 aan zijn aardse loopbaan te beginnen. Oorspronkelijk stond 5 of 6 december op de planning, maar aangezien de Sint het dan al druk genoeg heeft, werd uitgekeken naar een vroegere datum.
Na enig opzoekwerk kwam de Braminator tot de vaststelling dat illustere voorgangers wel zouden passen bij zijn verschijnen, en dat het ook later (2005) zou bijdragen tot het verlevendigen van de blog die aan zijn verjaardag zou gewijd worden.
Het moesten er niet veel zijn, maar wel van topkwaliteit.
Wat denken jullie hiervan:
  • 1890 Charles de Gaulle, Frans President .... en die werd 80 jaar !!!
  • 1913 Benjamin Britten, Engels componist .... die overleed in 1976 !!!
  • 1943 Billie Jean King, Amerikaans tennister (?) ... tennisser
  • 1967 Boris Becker, ook nen echte vent met veel "boumboum" !!!
  • 1967 Bart Veldkamp, Nederlands schaatser met Belgische licentie ....
De link naar Bram is overal heel duidelijk:
  • de Gaulle, die het ook in 80 jaar deed ... op z'n gemakske
  • Britten, die in '76 zag dat er voor degelijke aflossing gezorgd werd
  • BJ King, die met moeite Amerikaanser is dan de Braminator
  • BB, ........."boumboum" !!!!
  • Veldkamp, die hopelijk minder fiscale en administratieve problemen heeft in zijn omgekeerde situatie, maar die het zich misschien minder aantrekt ???
Na een onbekommerde jeugd ....




















... bleek ook voor Bram ons Belgenland iets te klein: eerst een jaar Harrisburg, PA, USA en wat later een winterseizoen in de Franse Alpen zetten hem op het spoor om zijn geluk over de grenzen te gaan zoeken. Hij werkt en woont en leeft nu in Amsterdam.

Als verrassing hadden we gisteravond ook Dennis & Pieter bij om samen een hapje te gaan eten: 't werd uiteindelijk een hele hap, maar dat had iedereen wel verdiend!

We wensen Bram een gelukkige verjaardag, en in 2006 een goede aanloop naar zijn dertigste !!!
Als toemaatje nog het blijde bericht dat er voor opvolging gezorgd wordt in de lijst van 22/11-beroemdheden: gisteren werd "Dauwe" geboren, eerste zoon van Liesje & Matti en kleinkind van Katie & Eli. Ook hier een welgemeend PROFICIAT !!!

En als uitsmijter: een Brammoloog ...


Marco Papa Polo
Gepost door om 3 opmerkingen:

21 november 2005

Eindelijk ...

Nadat hij, zij het in niet te versmaden gezelschap, eerder aarzelend zijn wederoptreden deed in het georganiseerde loopwereldje tijdens de Kust-aflossing-Marathon, en zich daaropvolgend, geprikkeld door de meer dan positieve ervaring tijdens eerder genoemd evenement, dol-enthousiast in de ultieme duurloopvoorbereidingen van Rudi-CJ-man stortte teneinde deze én z'n companen mede voor te bereiden op hun Amerikaans Marathon-avontuur in New York, was het tijdens het afgelopen weekend "eindelijk" weer echt PRIJS voor heer Marco Polo.

Net als 20 jaar geleden begaf hij zich schoorvoetend naar de inschrijftafel in een plaatselijk gemeenschapshuis, deze keer het Gildenhuis van Horendonk. Met startnummer 87 zou hij voor het eerst sinds lang weer eenzaam en alleen de strijd aanbinden met de hem voor de voeten geschoven en door zijn inschrijving bepaald aantal kilometers: 16 in dit geval, of om het "schoon" te zeggen, 10 miles !!!!
Helemaal alleen was hij niet, want "MC", schoolcollega sinds vele jaren en Marc-vennoot van de "tweede tafel" stond klaar om de schuchtere oude man door de inschrijvingsdrukte en de wedstrijdvoorbereiding te loodsen. Maar klokslag halfdrie voelde Herr Polo de eenzaamheid aan z'n loopbroek trekken: het startschot weerklonk, en toen zag hij alleen nog heel even de rug van "MC" ... Pas anderhalf uur later zou hij weer opgelucht ademhalen, en in gezelschap van zijn goede vriend menige kelk (tot op de bodem) ledigen op de goede afloop.

Gelukkig was er ook Sylvia, in wiens loopritme "der Alte Polo" zichzelf reeds na enkele honderden meter terugvond.
"Het kon m'n dochter zijn", dacht de ouwe.
En wat bleek na aankomst: op de uitslagenlijst staat Sylvia V.H. uit Rotterdam, geboren in 1975.
Toeval Bieke ???
Kilometer na kilometer maalden wij door de Horendonkse velden en bossen, en genoten van de namiddagzon en de nevels en het schilderachtige dekor.
Ronde na ronde stond haar vriend Eric klaar met het fototoestel. Dit zouden leuke herinneringen worden voor de wederoptredende Marco Polo. Want wat bleek: de dag na de wedstrijd zaten deze foto's in de mailbox !!!
Duizendmaal dank aan Sylvia voor het aangename gezelschap tijdens de Horendonkse 10 miles, en ook hartelijk dank aan Eric voor de foto's !!!

Oh ja, zonder foto, maar evenzeer dank: " MC" , met de nodige Duvels en Leffes ...., want na het lopen mag een mens toch even bijpraten, niet ??!!

Eindelijk ...

Marco Polo
Gepost door om 5 opmerkingen:

19 november 2005

Joke of Bieke ???

Zoals U, trouwe lezers, allen weet was "Bompa Polo" deze week te gast op de "grootouderdag" in de school van Joke. Het ging er heel gezellig aan toe, en als afsluiter gingen we samen met de kinderen hun klasjes verkennen.
In het "rode klasje" staat een échte computer, en Joke wilde wel eens demonstreren hoe dat in zijn werk gaat: je zet een "koptelefoon" op, en ....


... dan kan je horen wat er bij de oefeningen op de computer gezegd wordt.
Daar moesten enkele foto's van gemaakt worden, want ...


... in 1978 had heer Polo blijkbaar al een gelijkaardige foto gemaakt: mama Bieke voor de muziekinstallatie in de Wouter Dilftlaan, 22 te Hoboken !!!

Moeder en dochter .... allebei klaar voor een radio-carrière:
aan hunne klap zal 't niet liggen !!!

Marco Polo
Gepost door om 1 opmerking:

18 november 2005

Proficiat !!!

Proficiat aan "La Pola" : op 15 november was het weer zover, alleen deze keer weer iets verder... 55 kaarsjes uitblazen wordt zo stilaan een serieuze opdracht, daarom hebben we het in stilte gevierd, maar toch eens lekker gaan eten ...
Restaurant "Patrache" in Hoboken is een aanrader!

Proficiat aan de directrice,alle leerkrachten en de mama's met de helpende handen van Joke's kleuterschool: het was een prima "grootouderdag" !!!

Proficiat aan Anke: prachtig artikel in 't Nieuwsblad !!
Hou die forme nog wat vast ....

... en aan alle bloglezers voor hun vasthoudendheid om deze artikeltjes te blijven verteren.


Marco Polo
Gepost door om 3 opmerkingen:

't Zijn de kleine dingen...

Vandaag, op de fiets op weg naar Essen, voor een nieuwe binnen- en buitenband en een nog nieuwere "regencape", heb ik het meer dan eens zitten prevelen, tussen allerlei schietgebedjes door...
( Mededelingen van Aloysius I, Beloofd is beloofd, 15 november 2005 )


Die regencape, dat zeiltje, dat is een berichtje waard...
Maandag jongstleden nam heer Polo, bij het verlaten van onze Pito-school, afscheid van Aloysius Primus.
Hij was zijn regenzeiltje kwijt, was net nog even gaan kijken bij "den Aldi" of het daar niet afgegeven was, maar helaas ... hij zou op weg naar huis het risico op regenbuien moeten trotseren zonder zijn gewaardeerde regenzeil.
Wie, zoals heer Aloysius, als regelmatig fietser door het leven gaat weet dat op weg naar school of huis zo'n attribuut van grote invloed is op je relativeringsvermogen: kan je tijdens een hevige stortbui beroep doen op je zeiltje, dan valt het blijkbaar allemaal nogal mee! Ben je het bewuste zeiltje kwijt of ergens vergeten, dan kom je meestal als een "verzopen kieken" uit een regenrit ...
De entourage van een fietser, zijn vrouw en kinderen, zijn naasten hebben hierin een grote verantwoordelijkheid: help de fietser steeds als hij zijn zeiltje kwijt is. Niet zozeer door hem een ander aan te bieden, want dat gaat hij liever zelf kopen (zie citaat), maar door steeds op de hoogte te blijven van waar het bewuste object zich kan bevinden. Een positieve benadering van het probleem kan helpen: zet de fietser op weg om via zijn verstandelijke vermogens tot een oplossing te komen...
Wanneer een fietser zijn wanhoop uit, eventueel zoals onderstaande foto illustreert, via een poëtisch gezongen tekst, al dan niet op de wijze van een illustere voorganger ( let op, Madonna ging reeds in de fout ... "Frozen" mag niet meer, maar T.H. is niet zo'n moeilijke )...


... dan mag een antwoord in de zin van "Denk eens goed na: waar heb je het de laatste keer gebruikt??" als één van de betere reacties beschouwd worden. Het zal de fietser in kwestie aanzetten tot nadenken over het probleem, en hem aldus in zijn eigenwaarde sterken. Het risico op een totale afgang blijft evenwel bestaan, wat dan weer kan verwerkt worden door alsnog op de fiets te stappen, en naar de winkel te rijden ...


't Zijn de kleine dingen die het verschil maken !!!

Marco Polo
Gepost door om Geen opmerkingen:

16 november 2005

... maar het leven gaat verder !?

Een moeilijk begin vandaag: de titelkeuze was al niet eenvoudig, en waarschijnlijk niet de juiste, maar tot schrijven komen was nog veel moeilijker...


Net als vele andere ben ik begin deze week met verstomming geslagen bij het nieuws dat Kjell Vanmessem plots overleden was tijdens een basketbalwedstrijd.
Het basketwereldje is een "kleine" familie, als een jonge kerel binnen deze groep sterft grijpt dat een mens aan en het feit van wederzijds bevriend te zijn met Rudi-CJ-man legt een band naar meer betrokkenheid.
Het wordt een kluwen van gevoelens: onbegrip, medevoelen en een poging tot plaatsen van wat hier gebeurt binnen de kontekst van vriendschap en kennissenkring.
Mijn medeleven gaat naar Ronny, Nicole & Evi, ouders en vriendin van Kjell.
Maar ook aan hen die ik bij m'n beste vrienden reken, en die nu achterblijven en moeten leven met een lege plek,ook aan hen denk ik tijdens het woordengevecht dat zich ontspint bij het uitwerken van deze blog: Rudi, Frie & Wesley.
Nog nooit is een blog zo moeizaam tot stand gekomen.
Het telefoontje met de CJ-man was dan weer wel wat het zijn moet: met Rudiman gaan we tot het einde ... Elke dag is er één, en daar kunnen we niet genoeg de nadruk op leggen. Genieten, maar ervoor zorgen dat de anderen het ook de moeite waard vinden, en dat we er steeds vol tegenaan gaan. Dat is ook het motto geweest van Kjell, en daardoor blijft hij voor altijd één van de onzen ...
Hier kon ik niet omheen.

Er was deze week nog een basketbalafscheid, maar dan niet dramatisch.
Jan Boutmans is 65 geworden, en dat is voor een "prof" het moment waarop men hem eervol ontslag aanbiedt: te nemen, en niet te laten!


Eigenlijk is hij niet aan stoppen toe, en waarschijnlijkt stopt hij ook niet, maar voor de KUL is 65 genoeg, en dan volgt het "emeritaat".
't Was een pracht van een afscheid: "academische" zitting, receptie met bijna* alle oude bekenden (profs, coaches, collegae oud-studenten...) een etentje (los van het feestgebeuren, hé Bieke) en dan toch maar die basketbalwedstrijd erbovenop !!!
Ik heb aan Jan veel te danken: hij heeft mij voor het eerst met andere ogen naar het basketspelleke leren kijken (iets wat JDK later nog eens zou overdoen, en op een onvergelijkbare manier zou uitdiepen), hij heeft mij ook de weg laten vinden naar basketkampen (en wat daar het gevolg van is geweest zal misschien ooit nog eens het onderwerp zijn van een blog-apart) en ... Jan, de levensgenieter heeft ons zoveel goeie voorbeelden gegeven van goed invullen van het dagelijks basketballeven, dat er bijna* geen dag voorbij gaat zonder dat er iets van zijn lessen, al dan niet bewust, in praktijk wordt gebracht...

Kjell en Jan, ze zullen mij er steeds aan herinneren dat leven en beleven één moeten zijn, en dat ik er elke dag 100% voor zal gaan: familie, school, marathonneke of toch weer basketbal ...

* zoals Jan het zo mooi zei in zijn "afscheidsrede":
Bijna rijdt mee in elke wedstrijd,
maar heeft nog nooit een koers gewonnen ...

Marco Polo
Gepost door om 1 opmerking:

12 november 2005

Ere aan de Zaaier

Want zie: de tipex op mijn flatscreen was gisteren nog niet droog, of daar was al de volgende blog!
Weer een uit de sporthoek: damesbasket in Turkije !!

Dana in Istanbul


Welkom in het clubje, meisje: als je 't goed vindt sta je straks "rechts" tussen mijn "links" !!
En zo gaat het maar door... onvoorstelbaar hoe snel de blog-rage om zich heen grijpt.
In de ban van het bloggen spendeert Marco"sabbat"Polo menig vrij uur aan de computer.
Maar welk een plezier, als de reakties binnenkomen, en vooral als je ziet hoe anderen ook hun belevenissen (of recepten) met je willen delen.

Dan gaan mijn gedachten terug naar begin juni 2005. Da's, met moeite, 5 maanden geleden!?
Toen kwam Aloysius Primus op de proppen met fantastisch nieuws: hij had een blog ineengeknutseld! Zo een soort eenvoudige website, waarmee je plezante dingen kon doen op het net. En dat ik, nu ik zoveel tijd had, dat ook maar eens moest proberen!
"Proberen", van een eufemisme gesproken...
Uren heb ik zitten knoeien om ergens in de Stille Zuidzee aan een domeinnaam te komen, daarna moest er ingelogd op blogger.com en als je een foto wilde plaatsen moest je een soms hilarische, soms frustrerende, zelden echt vlotte omweg maken langs "Hello".
Een "hello" waar ik zelden blij of warm van werd.
Toch is het mij met veel bloed, zweet en ...Hazes gelukt. Meer zelfs: toen Polo met Pola de Yucataanse hort opging stond er al een gloednieuwe blog in de steigers, die uitgroeide tot een geweldig communicatieforum tussen reizigers en thuisblijvers, met een "comments"record van 17, na de etherstilte als gevolg van de orkaneuze doortocht van Emily !!

En de reakties bleven niet uit: na Aloysius en Marco, voelde ook Ernie zich geroepen.
Daar was een méér dan goede reden voor: zijn eerste nazaat is op komst, en hij wilde de kleine persoonlijk én tijdig introduceren. En of dat gelukt is !!???
Ernie is de inventiefste uit onze kleine kring: van hem komen de inbreng van de klokjes, de chatkolom én de hit-counter !!!
Moet er nog zand zijn???
Ook daar kan hij voor zorgen, 't is maar een woord: hij woont op wandelafstand van onze Vlaamse kust, en kan op bestelling tot 46 emmertjes strandzand leveren per keer.

Van Italiaanse kant werd er dan op dwingende wijze aandacht geschonken aan de inwendige mens. Signore Spaghetti nam een swingende start, en toverde met de regelmaat van de klok heerlijke gerechten in leerzame en frivole verpakking op zijn en ons scherm. Toch moet mij van het hart dat ik na twee weken knabbelen op bijtgare pasta stilaan op m'n honger zit!

Schalkse ruiter Aurelius hield het bij een kort maar zeer gewaardeerd optreden op de blogscène. Jammer dat hij voorlopig op non-aktief staat: gezamelijk kunnen wij hem er met zachte dwang (massa comments op zijn RIP-melding) waarschijnlijk toch van overtuigen terug aan de blogslag te gaan. 't Moet niet veel zijn Marcus: Vergeet de hoofdschotel !!!, een dessertje is genoeg.

Pierre Pignans geniet het voordeel van de leeftijd, de afstand, het Zuiden, het reizen, enfin... we snappen dat het niet elke dag kan zijn, maar we stellen een zekere regelmaat van bijdragen zeker op prijs!
Hetzelfde geldt voor pionier Aloysius Primus: laat je maar eens lekker gaan Eminentie, en geef je ongezouten maar met literaire smaak gelardeerde mening over het reilen en zeilen van Jan en klein Pierke in dit ondermaanse. Eigenlijk zitten wij erop te wachten, ja !!!

En nu komt de jonge meute: dochter Bieke brengt verslag over haar gezinsuitbreiding (met drie koters uiteraard meer bezig in de keuken en de badkamer dan aan de computer) in The Extension. Anke kennen jullie ondertussen: die zit een hele rits basketbalspeelsters aan te porren om hun belevenissen wereldkundig te maken. Kuki en Dana volgen ...
Binnenkort verwacht ik Bram, al was het maar om te oefenen voor zijn échte website (meer nieuws volgt)... en dan mogen Sergio en de Rudi-CJ-man er ook aan beginnen.

En heel dit verhaal is een gevolg van ...
Neen, lees eerst dit nog:


Parabel van de Zaaier , Marcus 4,1-20
Hij zei: ‘Luister! Een zaaier ging het land op om te zaaien. Bij het zaaien viel er een deel op het pad, en de vogels kwamen het opeten. Een ander deel viel op de rotsgrond, waar het niet veel aarde had, en het kwam meteen op, doordat het geen diepe grond had. Toen de zon opkwam, verschroeide het, en doordat het geen wortel had, verdorde het. Weer een ander deel viel tussen de distels, en de distels schoten op en verstikten het, en het leverde geen vrucht op. De rest viel in goede aarde; het kwam op, groeide uit, en het leverde vrucht op; de opbrengst was dertig-, zestig-, ja honderdvoudig.’


.... Frederik Van Oers, hij zette Aloysius Primus in de startblokken en hielp Marco Polo door zijn beginnersfouten. Verder is er van hem geen sprake meer in dit verhaal, maar zonder hem waren wij er nooit aan begonnen.

Ere aan de Zaaier !
Frederik for President !!!
Marco Polo

Gepost door om 4 opmerkingen:

10 november 2005

... en direkt "goed bezig" !!!

Aangezien de nieuwsfeiten dezer dagen zich niet écht lenen tot relativerend gezwam en flauwe kul verkopen, zal Marco Polo zich in deze bijdrage beperken tot beschouwingen over en bedenkingen bij het dagelijks leven van Zijne Discoveriteit "himself".
Sinds de terugkeer uit Castillië gebeurde al heel wat, zoveel zelfs dat het er even slecht uitzag voor de blog: geen tijd !!!
Waar hebben wij dat nog gehoord?
Signore Spaghetti, Marcus Aurelius, Aloysius Primus, Pierre Pignans, Ernie, ...
Mannen, daar moet ge over en door: niets zo relaxerend en bevrijdend als regelmatig je ervaringen van je af schrijven in een blogske !!!
Het werkt zelfs therapeutisch, en voor je het beseft geeft het een mens zoveel genoegdoening-energie-boost-kalmte-relativering ... enfin, verzin het en het krijgt ne goeien draai via je blogaktiviteiten!!!
Ook in de sportwereld wordt eindelijk het positieve van het bloggen erkend én toegepast!
Twee nieuwe links in mijn lijstje:

"Anke in Burgos" en "Kuki in Calais".




Twee blogs die zeker de moeite zijn om regelmatig te lezen, en alzo op een onnavolgbare manier kennis te maken met het leven achter de schermen en op het parket van het Spaanse en Franse damesbasket op hoog niveau. Blij en fier dat Marco Polo de toestemming heeft gekregen om deze verruiming aan zijn blogarea toe te voegen. Thanks girls !!!

Maar ik was bij: geen tijd om te bloggen !!!
In een sterk ingekorte werkweek is Polo weer van zijn paard gekomen, en heeft het, eens voet aan de grond, weer op een lopen gezet. Wat vroeger groot en goed nieuws was, moet nu door het regelmatigheidsbeginsel bij de alledaagse zaken geklasseerd worden, en mag nog enkel bij een heropstart van de aktiviteit vermeld worden, aangezien het verder geen enkele nieuwswaarde meer bevat: maandag 40 minuten, dinsdag een dikke 30 en woensdag weer voorzichtig over het uur ... We zijn weer vertrokken!
Naast het werk en de sport vervolledigden enkele sociale aktiviteiten het weekschema.
Weken geleden hadden heer Polo en ónze Sergio beslist om nog eens een avondje bij te babbelen. We hebben er samen met de vrouwtjes een lange avond van gemaakt: knabbeltjes, tapas, kaasschotel ... en niet te vergeten een Leffeke, wat witte wijn, en heel veel rode wijn ...
Na beluisteren van de geregistreerde gesprekken (uit veiligheid, weet je wel) is gebleken dat ónze Sergio, zowel geheel nuchter als later licht aangeschoten meermaals heeft bevestigd dat hij en zijn gade heer Polo zullen vergezellen op zijn 2007-trip naar New York: Sergio om mee de marathon te lopen en zijn vrouwtje om te shoppen !!!
La Pola was onze getuige, en die ziet dat shoppen helemaal zitten !!
Sinds woensdagavond hebben wij van Sergio geen nieuws meer: hopelijk is hij goed thuisgeraakt?! En is donderdag dan toch een brugdag geworden ???

Voor Polo & Co niet: ene Pierre Pignans was in het land, en daar moesten wij misbruik van maken om toch eindelijk eens een avondje op stap te kunnen. Het werd een leuke avond in goed gezelschap. Lekkere Baskische tapas, en goede wijn: meer moet dat niet zijn!! Zeer geanimeerde gesprekken, een toetje ... en toen was het 28°C, tijd voor Signore Spaghetti....
De overgebleven kleine negertjes zijn dan nog een voorlaatste gaan nuttigen in "'t Heilig Huiske".
Maar ook dit mocht niet baten: Pierre Pignans gaat geen marathon lopen ...
Ondertussen is het 11 november, en zijn we "goed bezig" !!!

Marco Polo
Gepost door om 3 opmerkingen:

08 november 2005

Terug van weggeweest ...

Voor ik m'n verhaal begin, de draad terug oppik, mijzelve weer op de rails plaats...
1000 x excuus voor de lange blogstilte !!!
Lezers in paniek, vrienden van hun melk, en -dinnen over hun toeren, enfin half Vlaanderen van slag: waar zit Marco Polo ???

Marco zat bij het laatste verslag in Burgos...

.. moest toen de portable aan Anke laten, die op weg naar Seu d'Urgel nog een filmke wilde zien op de bus, is op vrijdag Guggenheim Bilbao gaan bekijken ...

en vertrok zaterdag samen met "la Pola" ook naar Seu, dwars door de schitterende herfstkleuren van de Rioja-streek.
Midden in de Pyreneeën...

vlak onder Andorra, hebben we Burgos ook de tweede wedstrijd van de week zien winnen. Met veel moeite en een harde verdediging haalden zij het toch van de thuisploeg: 49 - 58 .
Na de match even een korte babbel, en dan de auto in: richting België.
Een duistere rit door "bouwwerf"-Andorra, de gladde afdaling naar Ax en aansluitend een meer dan "mistige" rit tot voorbij "probleemstad" Toulouse voeren ons naar Montauban, waar we van een korte maar degelijke nachtrust genieten.
's Morgens op tijd weer op, en na een sober ontbijt de baan op voor een lange rit naar huis.
Dat lukt allemaal wonderwel, want om 18.00 uur rijden we de Kennedytunnel in, en in de Graspolderlaan 6 zie ik nog net de aankomst-spurt van de NYC Marathon.
Later op de avond krijgen we de mailtjes door van Rudi-CJ-man : een knappe marathon in 4 u 11 minuten: PROFICIAT !!!!
Na een turbulent intermezzo en wat menselijk oplapwerk heeft Marco Polo vandaag, dinsdag 8 november 2005 opnieuw de schooldraad opgepikt in Stabroek.
We zijn er weer klaar voor, en zullen opnieuw regelmatig ons licht laten schijnen op de dagdagelijkse onnozelheden van de samenleving.

Tot morgen, in de naam van de Roos ...


Marco Polo
Gepost door om Geen opmerkingen:

03 november 2005

Hola, Amigo Sancho !

In zware druilregen, Belgischer kan niet, zijn we terug op stap gegaan: Marco Polo om een trui te wisselen (cambiar el jersey, want hij moest het zelf doen...) en Marca Pola om hààr slag binnen te halen!!!
Marco zit al terug aan de blog om U kond te doen van zijn wedervaren, maar "la Pola" is nog niet te bespeuren ...??!!
Onderweg liep ik toch weer bots op één van die toevalligheden die mijn leven voortdurend kleur blijken te geven: Don Quichote en la Cathedral, een tentoonstelling ter gelegenheid van 400 jaar Don Quichote. In een vleugel van de kathedraal is een uitgelezen (!) verzameling samengebracht van allerlei uitgaven van dit prachtige werk van Cervantes (1547-1616 ... heeft dus niet lang van zijn succes kunnen genieten). De oudste exemplaren in de "exposiciòn" gaan terug tot begin 18° eeuw. Verder is er een heel gamma van "speciale" uitgaven én veel vertalingen (Nederlands/Vlaams ontbreekt !!!).
Heel knap zijn de geïllustreerde uitgaven met tekeningen en aquarellen van Salvador Dali, Pablo Picasso, maar ook van Antonio Sancha, Ibarra en Vanderbank(eerste grote geïllustreerde uitgave).
En wat wil het toeval ??
Dat wij deze zomer in Yucatan ook een Don Quichote-tentoonstelling bezocht hebben in Campeche : dat waren vooral tekeningen en beeldjes ... maar ook om z'n 400 jaar te vieren, en ook toevallig gezien, niets gepland!
Toevalligheden, het leven hangt er van aaneen ...

Nu gaan we eten: Anké is terug van de training én "la Pola" heeft net haar buit geshowd: GGGRRRRRRRR !!!!
(inderdaad... ggrrooooten honger !)

Hasta ....

Marco Polo
Gepost door om 1 opmerking:

Vlaamse burgers ...

Mijn ontdekkingsreizigersinborst getrouw, voel ik mij al helemaal thuis in Burgos.
Burgos, dat zijn naam ontleent aan de Vlaamse burgers die de stad handel brachten. Hier verwierf men rijkdom door de verkoop van wol, wat tot de vroege 17° eeuw heel winstgevend was.
Stadspoort

Van het hoogland boven Burgos werd de wol via Bilbao naar het Spaanse Vlaanderen vervoerd.
In 2005 wordt een gedeelte van deze wol ook door de Country Road International Company gebruikt voor lekkere truien en ander kleergoed. Mart Smeets indachtig zorgt ook Marco Polo ervoor dat hij tussen zijn familiale en toeristische aktiviteiten door tijd maakt voor een uurtje "shopping".
Vanmorgen was er zo'n uurtje (of twee).
Inderdaad...... : Anké is gaan trainen, en Polo & Pola trekken de winkelstraten in.
Het thuisvoelen komt vanzelf, want net als in "le plat pays" wisselt het weer hier in een mum van tijd: vandaag begint grijs, over miezerig naar een gestage druilregen, om terug over te gaan tot windstil grijs! En weten dat er gisteren nog af en toe zon tussen de wolkjes was, eergisteren miezerig en de dag daarvoor prachtig "indian summer"-herfstweer.
Na wat zigzaggen door het centrum en wat étalage-kijken, duiken we, gedreven door de toenemende regen, toch die eerste winkel in...
Goeie 20 minuten later staan we terug op de stoep: gepakt en gezakt om net als onze verre voorouders de spullen naar Vlaanderen te vervoeren. Klein verschil: hier wordt een mens niet meer rijker van. In tegendeel: het plastieken kaartje heeft weer goed zijn best gedaan, en dat zal ik binnen een paar weken merken, als eind november de eindjes aan elkaar moeten geknoopt worden!
Toch waren het prettige 20 minuten waarin, in plaats van het bedoelde hemd & trui, twee "floeren" kostuums, twee hemden, een das, twee truien en een broeksriem van eigenaar veranderden. Een heel vlotte verkoper zeker, die niet eens opdringerig hoefde te zijn.
In Smeetse termen: de score mocht er wezen!!!
Vanavond gaan we eten in de stad met Anke, want die vertrekt morgen na de ochtendtraining al naar Seu d'Urgel. Wij volgen een dag later: we willen eerst nog even langs Guggenheim - Bilbao.

Hasta luego,

Marco Polo
Gepost door om 1 opmerking:

02 november 2005

Een aanrader ! ! !

Tot m'n verbazing stel ik vast dat het hier om de vijftigste "post" gaat op de "Mededelingen van Marco Polo".
Daar klinken wij op !

Bij deze zijn alle lezers en lezeressen van mijn tekstgewrochten verwittigd: ik ga er mee door !!!
Het is mij een ware eer en een bij momenten onpeilbaar genoegen te weten dat er toch een reeks hartsvrienden én dito-dinnen op de meest onverwachte momenten op vaak onvoorstelbare locaties deel uitmaken van mijn bloggebeuren.
Het doet heer Polo, Marco voor hogervermelde -den & -dinnen, oprecht deugd!
Zelf zit ik nu op het appartement van Anké, la Belgíca, Chocolat Jacquelinne, de snoes, in Burgos.

wit gebouw, 2° verdiep, 7° van links...

De zon doet opnieuw haar best, weliswaar tussen enkele wolken, om aan de Spaanse kwaliteitsnormen te voldoen. U2 sleept mij door een luie voormiddag. Frau Polo doet inkopen voor lunch & spaans laatavondeten. We leven natuurlijk mee op het basketritme van Anké. Vanavond mag de Polo een training van Burgos bijwonen. Op aanvraag, want normaal altijd met gesloten deuren, wat ik kan begrijpen. Ook deze uitzondering is voor mij een eer, en misschien kriebelt hier het basketDuveltje opnieuw...
Hé, da's waar: den Duvel was al enkele dagen uit het beeld en de gedachten verdwenen: zou dit dan toch iets te maken hebben met al die kerken en heiligen hier???

Kathedraal van Burgos

Vanmiddag maken we een wandeling door de oude stad, we zien wel waar we uitkomen: shoppen is voor Zijne Discoveriteit trouwens een dagelijkse zonde geworden, dus...

De eigenlijke AANRADER van dit artikel is een bezoekje aan...
"Anke in Burgos"
... de gloednieuwe weblog van "de kleinen de mondt", die in navolging van den ouwe Polo én zus Bieke (The Extension), zich ook in het blogleven gestort heeft, het moet niet altijd de nacht zijn ... ( klik rechts op links !!! )
@ Bram: nu je toch even in de lappe(n)mand ligt met een (vogel?)griepje, is 't misschien de moment om er ook aan te beginnen. Af en toe wat nieuws en beelden uit Amsterdam...

Maar nu is 't genoeg geweest.
't Eten is gereed ....

Marco Polo
Gepost door om 2 opmerkingen:

01 november 2005

Todos los Santos...

Weeral uitgeslapen in Burgos...
Of misschien toch niet helemaal, want bij het uitrijden van de garage een schaafwonde voor den auto.
Chauffeur Polo nog niet helemaal wakker?
Spaanse garages toch iets smaller dan bij ons?

Dan naar de Monasteria de las Huelgas: héél mooi klooster, met nog steeds 40 nonnen. Die hebben we niet gezien. Al goed, of 't was misschien niet bij schaafwonden gebleven. Anke is ondertussen gaan trainen, en wij hebben heen en weer het feestdag-verkeer in Burgos getrotseerd. Dat blijkt veel makkelijker dan een garage uitrijden.(sic)

Dit bericht heeft echter een speciale reden: op deze Allerheiligendag moet ik namelijk al mijn aardse vrienden met hemelse roots van ganser harte feliciteren!
Sanctus Aloysius Primus, Sanctus Marcus Aurelius, Santo Signore Spaghetti, Saint Pierre de Pignans, Santa Anka de Burgos, Saint Extension, Saint Ernie & Heilige Heidi en den aailige Chocolat Jacques ...
en ik wens U allen nog heel veel aards bloggenot in ons aller wederzijds heen-en-weer & op-en-af gezelschap.

Verder wens ik de Rudi-Chocolat Jacques-man een voorspoedige reis naar de Big Apple en heel veel suXXes in de marathon!!!

Ik houd U op de hoogte...

Marco Polo
Gepost door om Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)