28 november 2005

Le plat pays....

Avec la Mer du Nord, pour dernier terrain vague,
Et des vagues de dunes, pour arrêter les vagues,
Et de vagues rochers que les marées dépassent
Et qui ont à jamais le coeur à marée basse,
Avec infiniment de brumes à venir,
Avec le vent de l'Est, écoutez-le tenir,
Le plat pays qui est le mien.

Hier ben ik eindelijk weer.
Beetje moe, beetje spierpijn, beetje kreupel, beetje geradbraakt, beetje zagen, beetje flauwe kul verkopen...
Misschien teveel te vertellen deze keer: twijfel of het wel ter blogge kan, of het wel de moeite waard is, twijfel of de lezers dít wel willen lezen, ... maar geen twijfel dat ik het kwijt wil: ik wil er over bloggen, en niemand die verplicht is het te lezen !!!

Hier gaan we :
op de achtergrond laat Johan Verminnen zíjn Grootste Belg, Jacques Brel, "Ne me quitte pas" zingen, binnen handbereik een glas rood én Rick De Leeuws "Laatste Held" ...

... dit ben ik verplicht aan Peterpignans, die zijn laatste blog op een schitterende "51"-noot opende, en om niet te vergeten dat ik Aloysius Primus, ondanks zijn voortdurend "géén tijd", toch weer aan het lezen wil zetten!!!
Hooggeëerde Weledelgeleerde Ongetatoueerde Heer Primus, laat dit lichtgewicht niet aan je voorbij gaan: neem nog deze week dit meesterwerkje ter hand, en duik onder in de nostalgie van kostschool-jeugdherinneringen. Je ( is het tutoyeren hier op z'n plaats, of moet ik U-wen?).. je zal zeker en vast met veel genoegen kennis nemen van het schrijfsel des Heeren De Leeuw, die in de "Laatste Show" regelmatig zijn woordkunsten ten scherme bracht.
Ik citeer:
...
Steeds minder te vertellen
Steeds meer een grote mond
Wild maar ongewapend
Als een kruitvat zonder lont
...

Hiermede zou Marco Polo weleens zijn eigen vonnis kunnen tekenen, maar tegen beter weten in ga ik door.
Tot het lijntje breekt !!!

Het voorbije weekend waren Polo & Pola dus op bezoek bij Kuki, in Calais. Op de heenweg, na de Oostvlaamse sneeuwperikelen, veroorloofden wij ons een pitstop in Leffinge: even kijken hoe alles zijn gangetje gaat in de Papegaaistraat ...
Heidi & Erwin (Ernie) verwachten hun "Numero Uno" tegen 14 januari, dus hoog tijd om na te gaan of de mama "rond", de kleine "gezond" en de papa niet te zenuwachtig is.
Wij kunnen U geruststellen: alles verloopt prima !!! De examens worden goed voorbereid, de bouwaanvragen met aandacht behandeld en de babykamer blijft "Geen toegang voor onbevoegden" ... Spannend !!!
Door weer en wind ging het dan verder richting Calais: bij aankomst een frisse stadswandeling, afgerond met een paar "Leffe de Noël" ... Nieuw én lekker !!!
En dan naar de Salle Calypso: hooggespannen verwachtingen, maar een platte wedstrijd ... en Kuki op geen enkel moment in de match. Mondeville wint: 62-75 .
Op dat eigenste moment blijkt het ook voor Burgos niet te lukken: ondanks een sterke "defence" kan Valencia niet helemaal gestopt worden ... 61-51.
De onderlinge individuele stand: Kuki - Anke 0 - 0 (evaluatie) ..., want Anke scoorde wel 10 ptn, maar kwam toch niet aan goede cijfers. (Leken die hier niks van snappen kan ik gerust stellen: ... "want er komen betere tijden" (B. De Groot) )
We rondden de avond af met een pasta in een bruine kroeg, waar een plaatselijke "rapper" zijn kunsten kwam verkopen...

Zondag werd er uitgeslapen, ruim tijd besteed aan een ontbijt-brunch-lunch en nog even een frisse, zeg maar KOUDE neus gehaald aan de dijk en in de binnenstad...



Afscheid nemen, maar niet voor lang: we verwachten Kuki in Antwerpen op 18 december ... Uitwaaien, shoppen en nog eens een Belgische keuken: da's beloofd, met veel chocolade !!!
Rudiman is gewaarschuwd: she likes Belgian chocolat !!!

Oh ja, ook dit is Calais ...

Marco Polo

Geen opmerkingen: