Heeft het iets te maken met mijn familienaam ?
Ochtendstond heeft goud in De Mondt...
Bij mijn opvolgers in de stamboomlijn is daar echter weinig van te merken: zij houden omzeggens elke dag een wedstrijd "wie kan het langste slapen??". En, ere wie ere toekomt, Bram trekt daar menigmaal aan het langste eind. Hoewel onz' Anke ook in deze discipline behoorlijk haar mannetje kan staan...
Op de vijver achter het Polo-huis is het al een drukte van jewelste: 't is sinds enkele dagen winters koud, en de vogels voelen blijkbaar aan dat het gemeend is deze keer. Eenden, koeten en waterkiekens klapperen en peddelen rond de stille fonteintuit om het water in beweging te houden en de vriezeman te beletten dat hij hun drinkplaats helemaal afsluit. Zelfs een paar meeuwen komen helpen. Eksters kijken toe vanop de kant, of wat dacht U...?
Mijn "onnozele kinderen"-dag is begonnen met een zoveelste poging om, zonder kladnoteringen of gommen, een sudoku uit de "Obama-McCain"-Knack van 2 november op te lossen.
Helaas, driewerf helaas: de 3 en de 4 blijven mij parten spelen. Veel vijven en zessen, dat wel... maar daar heb ik nu geen boodschap aan. Desillusie en tijdelijke onmacht.
Toch gooi ik dit nummer niet bij het oud papier: terug onderaan het stapeltje, en rond driekoningen kom ik hem wel weer tegen.
De uitdaging blijft bestaan!
Om de blogdraad op te pikken maak ik dankbaar gebruik van wat een jaarlijks weerkerend item geworden is: mijn 12 van het jaar. Begonnen als een selectie van "één foto per maand" die het bekijken nog eens waard zou kunnen zijn en ondertussen geëvolueerd naar een allerindividueelste keuze uit "mijn" foto's van het voorbije jaar die voor mezelf een speciale betekenis hebben: hetzij door kleur, vorm, inhoud, symboliek, herinnering... Kan dus vanalles zijn, maar het zet mij aan het werk om nog eens de gehele lichtdrukmaal-oogst van de afgelopen twaalf maanden onder de loupe te nemen. Aangezien mij nog 4 dagen resten verdeel ik, naar Italiaans voorbeeld, mijn foto-pizza in quattro stagioni... zodat zelfs Vivaldi nog een graantje kan meepikken.
Ik begin met een "vier op een rij" tijdens een grijze voorjaarswandeling in Kalmthout. Vandaag staan zij symbool voor vier mannen die we dit jaar moesten loslaten: Hugo Claus, de Wannes, onze "witten" Bompa en gisteren nog dé Jo.
En waar het pad naartoe loopt...??
.JPG)
Deze bedenkelijke doorkijk trof ik bij een zonniger Middelheim-bezoek: show, peinzerij, overlapping, uitstraling...??
Bronsgroen, dat zeker !
Twee meisjes ... niet op het strand en dus niet de twee van Raymond Van het Groenewoud, maar hand in hand ... En van het PITO: bij hun bezoek aan het Louvre tijdens de eindejaarsreis naar Parijs. Dan Brown was niet ver weg...
Morgen volgt het tweede kwart.
Vandaag gaan we voor de zoveelste feestmenu.
Ik las alvast een water-voormiddag in...
En daarna zien we wel verder, enzovoort...
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten