Wiedergutmachung...

De nachttemperaturen hebben, naar Graspolderiaanse normen, nog een forse duik genomen en ook na zonsopgang blijven de Celsius-waarden behoorlijk onder nul. In Friesland, en bij uitbreiding in heel Nederland, loopt een andere temperatuur dan weer hoog op: de Elfstedenkoorts komt in zicht, de ijsmeesters hebben de ouderwetse duimstokken al bovengehaald om de dikte van het bevroren water te meten en wakken worden ingeschaald op een tabel van kluunopportuniteiten.
De sportprogramma's van NED 1 tot en met 3 leveren zendtijd in voor de Berenburg-prognoses. Daar hebben onze vijverbewoners lak aan: zij blazen verzamelen om hun wak open te houden.
Er heerst een heuse beurtrol: eenden en meeuwen vliegen af en aan en bij landing schuiven en slibberen zij tot in het ijskoude water om daar als een gek te trappelen en te spetteren, te kwakkelen en te kwetteren om toch maar een paar meter open te houden in het bevroren vijveroppervlak. Hoe lang gaan ze dit volhouden? Voorlopig geven de weersvoorspellingen nog fikse vrieskou tot woensdag en daarna is het aan de Friesen...

Belofte maakt schuld, en dus volgt hier mijn tweede trio fotografische favorieten uit de 2008-oogst...

Op een zonnige februari-dag deed deze scene zich voor aan mijn wandelend oog in de bossen van Meerle: Sus, Pol en hun Knol zetten een landelijk boerentafereel neer waar de heren Breugel,
zo de Jonge als de Oudere, Van de Velde, I en II, van Ostade, Vermeer en Wildens duimen en vingers bij zouden gelikt hebben. Mijn Lumix klikte... en blikte alles in !

Battery Park, New York ...
Een gaslantaarn uit de jaren '30 van de vorige eeuw kleurt de aanblik van een glazen toren aan de rand van het Financial District op Manhattan. Toen wisten we nog niet tot waar de kredietcrisis ons zou leiden. Nu wel ???

Strelitzia reginae voor een Wim Coppieters...
Een maand na mijn ziekenhuispassage stond deze paradijsvogelbloem te pronken in onze hal. Perfect geassorteerd met het koloriet van een Wim Coppieters-fragment uit 1994.
De kunstenaar zelf heeft mij, onnozele hals, vandaag het broekske uitgeveegd op de ommezijde van zijn nieuwjaarswensenkaart:
zijn kritisch oog had "blogsgewijs" direct en onomstotelijk vastgesteld dat bij de vernieuwing van het salonmeubilair een ander werk van zijn magistrale hand had moeten plaats ruimen voor "een ordinaire foto van wat Amsterdams brak water"...
Uw werk, beste Wim, siert voorlopig inderdaad de wand van onze openhaard-krocht, alwaar U én Uwe Gade bij deze zijt uitgenodigd om een stevige fles van wat dan ook te komen kraken, terwijl ik U haarfijn het hoe, waarom en desgewenst het waar en ten gevolge van uit de doeken zal doen... Na rijp beraad en wijs overleg zal hetzij de huidige locatie behouden worden, hetzij een nieuw ophangpunt uitgekozen worden alwaar Uw werk wederom en tot het einde mijner tijden tot zijn volle recht zal komen...

Marco Polo