Komt vrienden...

Ernie, alias Erwin ofte de papa van Rhune en Yente, maar ook hij die bij Heidi hoort als de pol bij de lepel, de post bij de zegel en de klok bij de klepel, was gisteravond te gast ten huize Polo & Pola. Wat ook de reden mocht zijn, het werd een leuk weerziens en de temperatuur op het terras noodde ons tot heel late gesprekken. Wie veel babbelt moet zijn keel smeren, en dus...

Een paar Duveltjes doen nog altijd wonderen!!
Wanneer dit ritueel zich voltrekt in gezelschap van een goede vriend dan is 1 plus 1 altijd veel meer dan 2...
De avonduren gleden weeral sneller voorbij dan we hadden kunnen vermoeden, en het was enkel dankzij de goede raad én daad van La Pola haarzelve dat we nog snel de heersende avondluchten konden vastleggen voor het nageslacht.

Vandaag verliepen de deliberaties veel vlotter dan verwacht, en dat resulteerde in "ruim de tijd om nog ene te gaan pakken".
De namiddagdrukte en de daaraan gekoppelde verkeersfile richting Putte noodden mij echter tot een lokale omleiding op eigen initiatief. Verkeersmatig kon ik het geen succes noemen, maar de ontmoeting die daarvan het gevolg was bleek dat des te meer en verdient alhier zeker een vermelding!!

Enkel en alleen aan de stand van de ellebogen herkende ik in het voorbij rijden een eenzame fietser in stugge achtervolging op een nijdige voorligger, die enkele honderden meter verder na stilzetting van mijn automobiel inderdaad ons aller leermeester en voorganger bleek te zijn, heer Aloysius Primus.
Van een stom toeval gesproken....

Marco Polo