Mijn goede vriend, het betreft hier het huisnummer van mijn persoonlijke stulpje dat op ieder van mijn afvalrecipiënten is aangebracht middels het opkleven van wat restanten van het keukenwandmozaïek. "6" staat dus voor één container, "66" als er zich twee naast elkaar bevinden, logischerwijze hebt U voor "666" drie van deze exemplaren nodig en voorlopig is "6666" de max, want ik bezit er in totaal vier!
Een andere anecdote die ik onder "Uw waandacht" wil brengen is mijn ervaring met de geest in de fles. Toen ik op een van de voorbije warme dagen een rust- en drinkpauze inlaste tijdens mijn fysiek geladen TBT (tuinbouwtoestanden...) bleek er verDuveld alleen nog Leffe koel te staan. Van de nood een heilige deugd makend ontstopte ik een "Blonde", goot een gulle geut gerstenat in zo'n guitig apéro-glas en zette een kort blog-intermezzo op gang. Zo'n klein bolleke is al snel leeg, maar gelukkig ligt er nog meer Leffe fris. Van het een komt het ander, ook bij het nuttigen van Blonde Leffe... Plots zie ik iets bewegen in m'n niet-gefocuste linkerooghoek. Ik stuur mijn kijkers bij maar kan het niet plaatsen. Toch verandert er iets, heel onopvallend. Weer een zin verder blijft die zich traagzaam wijzigende impressie mijn attentie opeisen. Ik doe de prut uit mijn ogen, zoek minutieus de linkerhelft van mijn gezichtsveld af en zie tot mijn verbazing...
Héél langzaam vormt zich een luchtbel op de kop van het bierflesje. Eerst was het een plat stolpje, maar wat later stond er een prachtige bijna-volle bol op de rand van den teut!
Het duurde al bij al maar een paar seconden, en dan.... Pats!! Luchtbel stuk en een kleine transparante blondine schiet weg door het openstaande dakraam. Echt waar!! Nog nooit meegemaakt bij het drinken van een een paar Duvels, maar nu na 6666 Leffe's...
is de geest uit de fles!!!
Een half uur later, bij het continueren van mijn TBT, zie ik tussen de ligustertakjes iets glinsteren. Een kleine transparante blondine zit mij gniffelend aan te staren. Ik kuis mijn schup af...
Om af te sluiten hijs ik vandaag de Italiaanse vlag. Een eresaluut aan mijn vrienden Guido & Ingritta, die onder invloed van het opkomende zomerweer een snelle afspraak forceerden, zich ruim een dag lang de pleuris werkten aan de voorbereiding van een hemelse Italiaanse fijnproeverij en 's avonds scoorden met veel groen, wit en rood op de borden! De wijnen, mét en zonder belletjes, waren bovendien een verrukking voor onze smaakpapillen en rondden het geheel keurig af. La Pola, Chantal en Noël konden het beamen: "We hebben weer een heel goed adres ontdekt om prima Italiaans te eten! Staat met stip genoteerd!!"Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten