Goeie Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen

Vrijdag 2 april

Of het echt een goede dag gaat worden hangt in eerste instantie af van Gustaaf W., Staf voor de vrienden en de trouwe patiënten, die sedert 1 april 2008 door het chirurgenleven gaat als “mijn” uroloog in St Augustinus en dus mijn toeverlaat in wat U sinds enige tijd bekend is als Marco’s PPP (=post-prostatoire perikelen). Om 9 uur, sinds enkele dagen volgens het zomerschema een aannemelijk moment maar vorige week nog 8 uur (!!!) in de morgen, heb ik een afspraak met hem om dat dubieuze 0.12 te bespreken. Het lange en redelijk complexe verhaal zal ik hier bondig samenvatten: in deze is 0.12 een goed resultaat waar Staf wel degelijk mee kan leven, wat hij dan ook van mij verwacht. De zonnebanksessies hebben volgens hem het verwachte effect gehad en dat gaat zich tijdens de komende maanden alleen maar uitdiepen. Ik wil hem graag geloven en besluit daarmee maar meteen dat het echt een goede vrijdag is geworden en het Paasweekend een aanvang kan nemen. Eerst moet ik nog even door een laatste schooldag die er, zo diep in de week, normaal voor mij niet meer is. Wat amusementswaarde betreft staat de invulling echter op een zeer hoog niveau: eerst een genietbaar Polderloopke in schoon gezelschap, daarna een heerlijke lunch in ’t Koetshuis en aansluitend nog een namiddagvullende vakvergadering waarbij middels de internetverbinding in het klaslokaal niet alleen onze conferentienota’s direct in het Smartschoolarchief worden opgeladen, maar wij ook uitgebreid genieten van NCAA basketbal en een hele rist Youtube-voetbal-videofragmenten de revue laten passeren. Op die manier vliegt de tijd en kan ik mij finaal nog tijdig in de Antwerpse avondspits storten, thuis nog een boterhammeke nuttigen en mij samen met La Pola Ieperwaarts begeven, alwaar wij een B&B hebben geboekt bij K&E als tussenstop op weg naar Anzère, bestemming van onze eerste Paasvakantieweek in 2010.

Zaterdag 3 april

Heerlijk geslapen. Om 5.30 u kwijt Eli zich vlekkeloos van zijn wek-taak: een bescheiden klopje op de deur, een zacht gefluisterd “Goeiemorgen!” en de meester zelf gaat voor het ontbijt zorgen. Ondertussen maken Polo & Pola misbruik van de sanitaire faciliteiten en dus verschijnen we enige tijd later fris aan de ontbijttafel. Katie gaat weer voor als een niet te evenaren orgasmatrice en gastvrouw. Lekker en gezond ontbijt, en op dit moment zeker even belangrijk: op tijd klaar en in de auto, op weg naar het afspraakpunt met L, N & C. ’t Is nog stikkedonker, maar als we buitenkomen geven de Ieperse merels even hard van Jetje als hun Hobokense soortgenoten, waarvan acte. De rit naar de grensovergang gaat door WO I-gebied: Eli is specialist ter zake en geeft mij nuttige informatie die ik binnenkort kan gebruiken bij een Pito-Westhoek uitstap. Met deze tips zal ik weer scoren bij collega’s en leerlingen: zeker weten! Op de parking aan de grensovergang wachten we in stilte op onze companen. We wachten te lang of te stil, want Nolleke “vliegt” ons onopgemerkt voorbij en vraagt iets later per gsm waar we uithangen. Hijzelf is 1 km verder tot stilstand gekomen. Korte begroeting, afspraken voor de volgende stop en we zijn terug op weg.

Voorlopig zitten we met regelmatig aanschuiven wegens pannes , accidentjes en péages nog niet echt op schema, maar de chauffeurs blijven rustig en mijn offline verslag kan op die manier ook stilaan vorm krijgen. Ik las een schrijfpauze in bij de tonen van Santana’s Black Magic Woman: het is ooit anders geweest op de Franse Radio Info, maar dat is lang geleden….

Een paar uur later, bijna geheel gevuld met aanschuiven voor een wegversmalling in de buurt van Reims bij wegeniswerken waar net als in België dus niet gewerkt wordt, zijn we hopeloos achter op de dagplanning. Daar wordt echter niet over gezeurd, wat zouden we? Nog een stopke om te plassen en waar zijn L, N & C ondertussen gebleven? Nadat Katie het aanschuifwerk in de file heeft gedaan neemt Eli het stuur weer over en kijk, geen vijf minuten later dendert Nolleke ons alweer voorbij. We horen straks wel hoe hun trip verlopen is. Hopelijk kunnen we nu even ongehinderd verder rijden, maar het plan om voor het donker ons doel te bereiken moeten we definitief opbergen. Geen nood, we hebben een hele week om op de latten te staan (La Pola) en op de lappen te gaan (Il Polo) en daar gaan we allebei op onze manier van genieten. Ik ben al blij dat ik de volgende dagen niet moet aanschuiven bij de skiliften, dat hebben we vandaag al genoeg gedaan. Ik zal met Nolle wel in de dagelijkse ochtendfile gaan staan bij de bakker…

Zondag 4 april

Een zalig Paasfeest aan alle getrouwe én toevallige lezers , -innen en -essen van deze in den vreemde geposte blogpagina’s.

Vanuit een tijdelijk wit Anzère strooi ik mijn “Urbi et Orbi” over de hele wereldkloot, het moet niet altijd enkel en alleen van die Pipo uit Rome komen. Gisteren hebben we het na een lange dag nog net gehaald: dankzij een vlotte tweede helft van de rit zijn we zelfs nog voor het invallen van de avondschemering op de plaats van bestemming geraakt en konden we onze spullen uit de auto’s halen. Een volksverhuizing had er niets aan, want het uitladen en binnen dragen bleef maar duren: sporttassen, valiezen, rugzakken, provianddozen, koelboxen (we zijn toch niet in Knokke??), massa’s reserveschoeisel, skibotten, -stokken en –latten, boeken, dvd’s en cd’s, kranten en tijdschriften en de heden ten dage onmisbare laptops… Kamers verdelen, installeren, verfrissen, koken en aan tafel: een behoorlijk uitgetelde bende deed zich tegoed aan een heerlijke portie stoofvlees met appelmoes en gekookte patatten. Veel was er daarna niet meer nodig om de een na de ander naar zijn en/of haar kamer te zien verdwijnen.

Vandaag is iedereen weer fit. Paasontbijt achter de kiezen en de skiërs zijn al op stap: de buitenlucht opsnuiven, extra materiaal huren, bespreken en overleggen hoe de dag verder wordt ingedeeld en dus is het hier in Les Eperviers B-10, Route de Bonnefilleheel even super-rustig.

Dat was echter van korte duur, want de bende is terug…. Straks is er de Ronde van Vlaanderen, en dat ga ik bekijken samen met Nolle, zonder discussie dé specialist ter zake! Eindelijk een keer Boonen??

Marco Polo