Another Swiss Masterpiece...

"Fabian Cancellara heeft een week na de Ronde van Vlaanderen opnieuw een ijzersterk nummer laten zien. Op bijna Merckxiaanse wijze won de Zwitser Parijs - Roubaix door op 50 kilometer van de streep solo in de aanval te trekken..." Zo stond het vandaag te lezen in de digitale Sportwereld van Het Nieuwsblad.
En dan nu mijn verhaal...
Vorige week zag ik de Ronde van Vlaanderen vanop Zwitsers grondgebied en via de plaatselijke televisie (TSR). De Franse helletocht van gisteren, Parijs-Roubaix bekeek ik dan weer vanop Vlaamschen grond, maar grotendeels "op den Hollander" (NED1). Grensoverschrijdende eindterm van televisioneel sportbeleven...
Dankzij straalverbindingen via schotelantennes, kabels en satellieten en de heksentoeren van cameramensen en motards was ik iedere keer getuige van een schitterende prestatie.
Vorige week deed de heer Cancellara het op de mooiste plek van het parcours, in de laatste knik op de Muur van Geraardsbergen. Op een weergaloze manier reed hij Tom Boonen uit het wiel en trok meteen daarna door voor een solo van ruim 15 km om alleen aan te komen in Meerbeke.

Een verwittigde Boonen was er gisteren op weg naar Roubaix helaas geen twee waard. Nadat hij zich middels wat blufpoker en pedaleus forsballengerol een paar keer geheel onnodig en dus misplaatst in de kijker had gereden, liet Tommeke zich tot achteraan in de groep afzakken om een boterhammeke met choco te eten. Moment voor Fabian om zijn net aangebeten reepke Suchard in de berm te gooien en er vandoor te gaan. Ging het op de Muur in 4 à 5 stevige pedaalstoten, dan had hij er hier toch wat meer nodig om ... Bjorn Leukemans kwijt te raken. Van Boonen ondertussen nog geen spoor, want die moest eerst àl zijn boterhammen opeten van ons ma. En van Lore ook de korstjes.
Toen hij kort daarop toch terug in gang schoot was dit het enige wat hij voor de rest van de dag nog te zien kreeg van Cancellara...

De Zwitserse machine bleef nog volle 50 kilometer beuken en kwam alleen aan op de piste van Roubaix. Naar het einde toe moest hij wel een deel van zijn bijeengereden voorsprong inleveren en werd zijn overwinning iets minder Merckxiaans dan verwacht. Toch was het een fantastische prestatie. Nu maar hopen dat de dopingcontrole geen malafiede praktijken aan het licht brengt, maar dat hij inderdaad gewonnen heeft dankzij dat fabuleuze nummer 51 en op Zwitserse chocolade met noten.
Net als Rolex, Gruyere en de enige echte koekoeksklok:
another Swiss Masterpiece...

Marco Polo