Laat de lammeren maar komen...

Via België.FM combineert op dit moment de muziek van Crooze.fm perfect met een mok dampendhete koffie en het geroffel van voorbijwaaiende regenbuien op het dakraam boven mijn schrijftafel. De winter is al lang niet meer wat hij enkele weken geleden was. Vandaag veel regen, matig tot krachtige windvlagen en temperaturen tot 12 graden: veel herfstiger kan een mens het zich hier te lande niet voorstellen. Maar goed, het is winter!
De dag begon met een 75 minuten rit op de homeo bij deel 7 van de Band of Brothers: The Breaking Point. Weer een sterke aflevering! Verder geen echt werk op de plank, wel veel administratieve rompslomp, telefoontjes, e-mails, en gelukkig nog tijd voor een bij deze weersomstandigheden sterk aan te raden en dus uitgebreide saunasessie. (Lui) zweten op vier verschillende manieren en tussendoor rusten, de occasioneel gereduceerde lichaamsvochtspiegel weer op niveau brengen en lezen.

Zal ik U eens iets vertellen wat dat lezen betreft?
Sinds vorige week ben ik aan m'n tweede van het jaar bezig:
De Lammeren van Mustafa Kör.

Geen gloednieuw boek, want reeds uitgegeven in 2007. Het kwam echter opnieuw (en bij mij voor het eerst) onder de aandacht op een zondagmorgen met Friedl' in bed. Als de wekkerradio mij oproept en er loopt net een programma dat mij aanspreekt, dan durf ik wel eens (even?) blijven liggen en luisteren.
Op zondag praat Friedl' Lesage met mensen over de boeken die hun leven hebben beïnvloed: Een leven in boeken. Met een interessante gast wordt het dan een heel goed programma, en zo was dat dus op 5 december: de dag voor Sinterklaas. Pola luisterde mee en heeft toen blijkbaar beslist om enkele van de aangehaalde titels voor mijn nieuwjaarscadeau te kopen. Waarvoor dank, want zowel Bezonken rood als De Lammeren zijn wat mij betreft een schot in de roos.

Een ander schot dat deze week zijn doel niet miste, was de nieuwjaarsreceptie van PITO. Het was voor mij een ultieme gelegenheid, want de laatste, om samen met de collega's van LO, MO en PO de rest van het personeel en de oudgedienden te voorzien van drank en hapjes en middels het creëren van een aangename sfeer het nieuwe kalenderjaar goed in te zetten.
De OO'tjes zorgden voor een O-zo-Belgische voedingstoets door kippenvleugeltjes, mini-hamburgers en dito curryworstjes, frietjes, bitterballekes, chocolade-mousse, mini-eclairrekes en ijsjes te serveren. Het geheel werd door de meeste aanwezigen als hoogst origineel ervaren en kreeg het label "GESLAAGD" en "VOOR HERHALING VATBAAR". Tussen de drukte van het prepareren en serveren door had ik toch de tijd om hier en daar een babbeltje te doen met enkele PITO-plussers: Aloysius Primus, alias Ome Wies, en Nonkel Fons kwamen mij speciaal een hart onder de riem steken en voorzien van goede raad teneinde die laatste rechte lijn van zes maanden heelhuids door te komen. Met mijn grote vriend Staf, onze vroegere frontman van muzikale opvoeding, kwam het zoals steeds wanneer wij elkaar ontmoeten tot een hilarisch en zeer warm omhelzingsritueel. In alle drukte heb ik de heer H.A., voormalig directeur en ook goede vriend, totaal uit het oog verloren. Maar zoals beloofd in de laatste e-mail maak ik dat bij deze goed:

GELUKKIG 2011 , RIK !!!

We gaan er eens voor staan, want zoals Mustafa Kör het schrijft: "De enige die al zittend een succesvolle prestatie levert is de kip!"
Laat de lammeren nu maar komen....

Marco Polo