20 maart 2011

More moon....

Gisteren beleefden we in aanloop naar de eerder aangekondigde supermaan al een prachtige dag. Het mooie weer kwam net op tijd, ook voor de wielrenners tussen Milaan en San Remo. Al wil ik U hierbij, niet zonder enige fierheid, meegeven dat ik consequent ben geweest en niet heb gekeken naar de rechtstreekse uitzending op televisie. Zelfs de commentaar van Mart Smeets heeft mij niet kunnen verleiden. U weet wel, vandaag een glansrol en morgen moeten toegeven dat er gelardeerde vette hesp tussen de boterham lag. Neen, voor mij geen tot heraldiek opgeklopte dopingverhalen meer: ik heb iets anders gedaan met mijn tijd.
Of toch niet? Ik heb mij in een oeverloos bad van zalig nietsdoen ondergedompeld en heb "den boel den boel gelaten"...
's Avonds heb ik mij in het zog van La Pola richting Roma begeven en aldaar genoten van het voorlopig laatste optreden van de heren Michiels en Leyers in hun Vlaamse theatertournee. Vooral de oude nummers (Tell me what it takes, Broken, Fallen Angel, Ain't that simple, ...) zij het telkens in een nieuw jasje, konden mij bekoren. Soulsister, al bij al een fijne belevenis.

Vandaag deden we er nog een schepje bovenop.
De Hobokense Polder baadde één dag voor de officiële start van de lente in een heuse primaveriaanse sfeer. Toch een gevolg van dat vollemaanse perigeum? We gaan het niet weten, en voor mij is dat ook van geen enkel belang want...

Dit mocht ik U zeker niet onthouden: op weg naar de Roma toonde de volle maan zich in al haar glorie en in mijn gedachten torende die gulden schijf met haar prachtige maanlandschap hoog uit boven een roesverwekkende bodyscape. De voorbije week was Allan Teger in het nieuws met zijn nieuwste Gallery of Nude Fine Art Photography. Dat bracht Uw dienaar op het idee om zelf ook nog eens een knip- & plakrealisatie te fabriceren, en dan maar meteen in de stijl van die bekende lichaamlandschapskunstenaar.
Zowel de maan aan de Antwerpse hemel als de dame op de voorgrond zijn toevallige passanten en schoven als bij wonder samen in het fotografisch droomkader.
Een mens mag al eens geluk hebben, niet...?

Marco Polo

Geen opmerkingen: