A rising star...

Tussen twee Spaanse uitstappen waarbij het telkens de bedoeling is een wedstrijd van "ons klein" mee te pikken, maar daarover later meer, had ik het onvergelijkbaar en zeer gewaardeerd genoegen om een voetbalwedstrijd bij te wonen in de Antwerpse Kempen. Mijn goede vriend en L.O.-collega, Johan L., scheert met zijn team de allerhoogste toppen in de Antwerpse tweede provinciale .
KFC Antonia, want zo heet de club waar hij tegenwoordig zijn voetballeven aan verpand heeft, staat afgescheiden op de eerste plaats. Na de overwinning gisteren op het veld van zijn vorige club St Jozef Rijkevorsel (0-4) en de nederlaag van de tweede in de rangschikking staan ze zo maar even 10 punten los! Da's niet niks.
Volgens mij gaan die gasten "met de vingers in de neus" kampioen spelen. Nog 7 matchen te gaan en geen play-offs, gewoon rechtdoor naar de titel. Proficiat Johan, laat je ster maar rijzen! Voor volgend jaar in eerste provinciale kan ik je alvast een aangepaste outfit aanbevelen.

't Is eens iets anders dan een trainingsvest of een windjack.
In Barcelona loopt er ook een met dezelfde kledij en die doet het niet slecht! In een vorige bijdrage kon U lezen dat die man sukkelt met de rug en dan hoor ik bij het begin van die bewuste St Jozef-Antonia de minzame Guardiola van de Noorderkempen zijn assistent toespreken met de gevleugelde woorden: " 'k Hem last van mijne rug, Kurt!" Zo ziet U maar, niet alleen heer Polo maar ook de groten der voetbalaarde hebben rugklachten!!

Wat het verhaal van de Spaanse uitstappen betreft: onze eerstkomende trip gaat nu donderdag richting Valencia en was bedoeld om daar met de basketvrienden op zaterdagavond de topper Valencia-Salamanca bij te wonen.
Omwille van een recent afgesloten tv-contract wordt de wedstrijd echter verplaatst naar zondagmiddag, moment waarop wij al terug op weg zijn naar de luchthaven.

Jammer, maar deze keer dus géén match van Anke & Co... aldus de wetmatigheden van de heer Murphy, hier gemakkelijk-heidshalve en quasi gewoontegetrouw verkeerdelijk geciteerd in plaats van de Wet van Bedrog. Diezelfde mijnheer is niet aan zijn proefstuk toe als het om basketbalbezoekers in Salamanca gaat. Ooit misten we een vlucht en moesten we met Herman & Yoland' overboeken naar Zaragoza om dan na een autorit van 500 km diep in de nacht te arriveren. Een andere keer was er niks fout met de reis, maar moest Anke wegens ziekte forfait geven voor de match die we met Rudy & Frie wilden bekijken. Verder waren er Katrijn en Egon die ons eens achterna kwamen voor een match, maar zelf behoorlijk ziek en op halve kracht het weekend door moesten. Diezelfde twee kwamen onder begeleiding van een heuse chaperon, in de persoon van collega Noël R., moesten in Charleroi al enkele uren wachten en kwamen dus ook veel later dan gepland via Madrid ter plaatse. Dan was er mijn zus die bij haar laatste bezoek ook de geplande competitie-match zag uitstellen omwille van een te druk Europees programma. En nu dit.
Jammer, maar het is niet anders: met alle respect voor de heer Murphy die zijn uiterste best blijft doen om zijn reputatie hoog te houden. Dat is ook hij aan z'n sterrenstatus verplicht.

Marco Polo