Bij leven en welzijn...

We zijn weer even niet te stoppen: Roger Ghysen, Pol Vangheluwe, Jos & Roger Van Den Driessche, Pol Ghysen & Van Den Driessche, Roger Vangheluwe en Jos Ghysen. Eens men begint te spitten in een ver of minder ver verleden komen er feiten boven die in de tijdsgeest van toen met de 'mantel der liefde' werden bedekt en nog graag met een extra waas van onwetendheid werden omgeven. Vandaag de dag regeert echter de onderzoeksjournalistiek en die haalt van alles en iedereen het onderste boven. Dan is er geen houden aan en maakt het weinig tot helemaal niks meer uit: 'te bed of niet te bed', een 'schurend scharniertje' min of meer of gewoon maar 'jossen' op zondag. Volgens Brugse ingewijden zou de tekstschrijver van Miel Cools' 'Boer Bavo' zijn mosterd ook al in de catacomben van Omroep Limburg gehaald hebben. De Jos in kwestie en waarvan sprake... kan zich evenwel geen details herinneren en vindt het allemaal 'dikke zever'.

 

't Is inderdaad al lang geleden, en de mens is niet meer van de jongste. Maar bij leven en welzijn, gaan ze hem ook vandaag over acht dagen nog de imposante oren van het hoofd zagen over de toestanden van weleer. Het is toch godgeklaagd, hé menneke...

Nog meer klachten komen er vanwege supporters die deze week hun favoriete ploegen thuis ten onder zagen gaan: Barcelona moest er op eigen speelveld aan geloven tegen Chelsea, en hetzelfde lot was daags nadien Real beschoren tegen den Duits uit München. Geen Champions League finale dus voor de Spaanse grootmachten die deze keer excelleerden in het verzamelen van gemiste kansen, of bij ontstentenis daarvan in amechtig, inspiratieloos en onvermogend balletje-tik vervielen en er zelfs geen penalties in kregen. Het kan verkeren, zei Boer Bavo, en hij kneep - net als gefrustreerde topvoetballers wel eens plegen te doen - nog enkele katjes in het donker. Dat zullen niet die van Ieper geweest zijn, want die Blue Cats mochten gisteren victorie kraaien en een feestje bouwen nadat ze KaBo op eigen veld de Belgische titel in het damesbasketbal hadden ontfutseld. Ook deze laatste gingen na een prachtig seizoen... thuis onderuit!

 

Dan rest er ons deze week gelukkig nog een hele portie snooker vanuit The Crucible Theatre in Sheffield, waar om de wereldtitel wordt gespeeld. Altijd top!!! Net als de koffiekoeken van 'dé Rik', mijn vroegere directeur op het Pito: op marathonzondag had hij er meer dan twee uren voor over om de door de loopwedstrijd zwaar bemoeilijkte route tussen zijn en mijn huis af te leggen en de zelfvervaardigde lekkernijen ten huize Polo af te leveren. Van een verrassing gesproken. Merci, Henri !
Een dikke 10 op 10 voor de kwaliteit, de verfijndheid van het product en de uiterst vriendelijke bediening. Daar kan onze eigen bakker nog niet aan tippen. Wanneer is het opnieuw marathon in Antwerpen? Bij leven en welzijn, over 51 weken...

Marco Polo