Omgeven door twijfels en gemengde gevoelens, niet weten waaraan en nog minder waaraf, het heen-en-weer tussen stilvallen of toch maar aangaan. Maar ik beslis nu: vooruit dan maar, van zitten suffen wordt niemand beter. Kan en mag er ook geblogd worden dezer dagen? Het kan toch geen kwaad dat mijn gedachten, die zich al enkele dagen om het heengaan van nonkel Luc blijven wentelen, terug uitbreken en het 'schrijverke' in mij meeslepen naar het computerklavier?
Ik dacht dat er weinig te vertellen viel, zeker niks dat nu de moeite van het vermelden waard is. En toch, toch zijn er genoeg bedenkingen omtrent het alledaags gebeuren die een weg naar buiten zoeken. Zo is er de heisa om de 'onwetende' leraren-in-opleiding: zij weten niet dit en zijn niet op de hoogte van dat, het noorden kwijt en geen besef van een deftige tijdslijn. Geen interesse voor en gebrek aan politieke achtergrond. Wat hen wordt aangeboden helpt de eenduidigheid echter ook niet vooruit. Of hoe moet ik dit beeld vanop het socialistisch partijcongres interpreteren: Tobback Junior onder een rode spot op het spreekgestoelte, maar dan wel met een blauwe roos in de rug. Als symboliek door sterke beeldvorming gedragen wordt, dan zit er hier toch een foute filter op het partijprogramma. Laat de jongelui maar uitzoeken wie voor wat staat in het politieke wereldje, en verwijt hen vooral een gebrek aan interesse. Een mens zou toch voor minder wegzappen...
Niet weggezapt, maar veelvuldig herbekeken via de digibox-opnames: een frisse picolo in een witte polo op de Place Royale in Brussel. Achter de rug van een mokkende Jo De Meyere wordt het beeld keurig ingevuld door Elio Di Rupo, op wandel in een betere buurt van Brussel. Geen kat, of dan toch slechts enkele, die het van de eerste keer doorhad. Bij het herbekijken van de sequentie blijkt echter dat deze rol hem op het lijf geschreven is: een perfect gestilleerde figurant die net voldoende aandacht trekt, maar zeker geen rol van betekenis speelt. Niet verwonderlijk natuurlijk: hij heeft er wat dat betreft een behoorlijke oefenperiode opzitten in de "16"...
Zelf ben ik gisteren nog eens naar de Scheldedijk getrokken, met net iets meer dan een poloke om mijn oude lijf. 't Was koud, maar quasi windstil. Ik voelde de voorbode van de smog, en dat was ook te zien aan de ondergaande zon.Een gele bal die midden de oranje smurrie wegzakt in een paars wolkendek. En blauwe sneeuw tegen het dijktalud: een idee van Tobback Senior ?
Of was is gewoon de weg even kwijt...?
Marco Polo
24 januari 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten