Nooit te oud...

"Elk nadeel heb z'n voordeel..."
Een quote van ene JC, ooit 's werelds beste voetballer, daarna charismatisch trainer en nog later een uit zelfgebakken hete lucht raaskallende voetbalgoeroe. Cruyffie wist het wel te verkopen, en heer Polo doet er zijn profijt mee. Het nadeel van de recentelijke rikketik-tiktik-trikke-rikke-tikke-tik... mag dan wel zijn dat we deze keer onze zuiderse kampeervakantie even op 'hold' moesten zetten, het voordeel is dat ik "Na tweeëntwintig jaren in dit leven..." Oei, foutje. Dit was Boudewijn De Groot met de woorden van Lennaert Nijgh. Maar daarom niet te min, aai.... da's dan weer Armand. Dat ik na zo'n kleine veertig jaar eindelijk nog eens een midzomerse periode in de eigen contreien doorbreng, de lokale geplogenheden en festiviteiten van net iets dichterbij kan volgen en indien gewenst zelfs kan bijwonen of eraan deelnemen. Neem gewoon al de zomerse slag van mijn vertrouwde Radio 1: de Sonar-toestanden maken mij gek van emotie, nostalgie en sentiment. Grand Cru '66, '68 en '69, om er maar een paar te noemen. Of het dan tussen de hoogzomerse hittedagen af en toe van dattum is en de hemelsluizen opengaan alsof er een heuse wereldbrand moet geblust worden maakt niet zoveel uit. De muziek uit die jaren past bij elk weertype. En dus ook op 1 augustus: traditiegetrouw voelen we vandaag aan als de zomervakantie in de helft en vieren dat met een 'halfvol glas', maar da's enkel en alleen een empatische knipoog naar al diegenen onder U die iets met ons Belgisch schoolsysteem te maken hebben. De realiteit van een op rust gestelde houdt in dat het daarmee nog lang niet gedaan is. En mocht dit voorgaande allemaal wat wazig gaan klinken en U de weledele strot uitkomen, dan steek ik het op mijn recentelijk verkregen leesvoer.

Boeken en schrijfsels allerhande die mijn zomerrevue passeren: onder de dakplataan of de ouwe knottelaar (grof geknotte appelaar!), in een rieten terraszetel of een hangmat, lui uitgestrekt op bed voor het slapengaan of 's morgens in diezelfde bedstee bij het ontwaken, overal en altijd is er wel een boek bij de hand. De verwachtingen zijn hooggespannen. Details en beoordelingen geef ik U bij een latere gelegenheid.
Of dit alles nog niet genoeg is om mij ervan te overtuigen dat een mens nooit te oud is om te leren: op het hogergenoemde Radio 1 loopt Koppiekoppie, een programma rond allerlei "Waarom?"-vragen: de gekste dingen eerst, van dwaze onnozelheden tot behoorlijk intrigerende kwesties, maar steeds met een hoog triviaal karakter. En wat leerde Uw bloggende dienaar vorige week tijdens tweemaal een zestig minuten durend studiodebat? Dat 'triskaidekafobie' een prijzig woord is om de angst voor het getal 13 te benoemen en dat 'procrastinatie' zoveel wil zeggen als uitstelgedrag, maar dan met een paar nullen meer vóór de komma. Da's weer genoteerd. Ben benieuwd hoe lang zoiets blijft hangen in een brein op jaren...? Vooreerst moet het de huidige hittegolf doorstaan, daarna wellicht de aansluitende onweders trotseren, en als de rook om mijn hoofd is verdwenen (daar heb je hem weer!) maak ik de balans op: vooruitgeschoven to do's voor de komende week, dertien in een dozijn!!

Marco Polo