Alles KIDS aan de kust...

Mijn schuchtere, edoch kunstzinnig geformuleerde slotvraag aan het eind van de vorige bijdrage heeft geen resultaat opgeleverd. Geen enkele van mijn lezerinnen/-essen is zover gegaan dat zij, na het zichzelf te pronk stellen onder een hoogzomerse lichtinval, een opname van zo'n allicht zeer appetijtelijke pose heeft doorgestuurd naar Uw amechtig hopende en vol verwachting levende bloggeraar. Het is dus wéér niks geworden. Voor straf keren die weergoden hun huig naar de herfstwind en moeten we het na een zeer genietbare schoolstart al opnieuw stellen met de alledaags Belgische klimatologie: niet te warm en niet te koud, niet te droog en niet te nat en bovendien wat windvlagen, maar dan ook weer niet té. Bovendien korten de dagen en valt het duister ons steeds vroeger op de nek.  Wie zich geroepen voelt om daar iets aan te veranderen kan alsnog overwegen de gevraagde prenten door te sturen. Heer Polo én de geest van Louis-Paul zullen U eeuwig dankbaar zijn. Hoe dan ook was er de belofte om een verlengstuk te breien aan het vorige verslag, en als Polo iets belooft dan doet hij dat. Wanneer, dat is nog de vraag, maar deze keer hebben jullie geluk en wordt het geduld niet te lang op de proef gesteld.

Bij aankomst in Oostduinkerke gingen we met de kids vrijwel direct op pad om te controleren of de zee er nog was. Daar hadden we zo onze redenen voor: op het eind van de rit kwamen we langs de Polderweg, de Zandweg, de Duinweg, de Abdijweg... en tot onze grote ontsteltenis was de inrit van het park recht tegenover de Noordzeeweg. Als alles weg is, dan kunnen we beter eerst even checken of het wel de moeite is dat we blijven...

Oef... gelukkig was de zee er wel, en was het de daaropvolgende dagen meer dan de moeite waard! De eerste dag hielden we het bij een stevige wandeling, voeten in het water, richting staketsel van Nieuwpoort om reeds halverwege vast te stellen dat het goed was en tijd voor een eerste terrasje. Daags nadien was het Wout die, op muzikaal aanraden van Bart Peeters, heen en weer naar Engeland zwom en nog energie over had om zijn exploot met een fikse spurt richting strand af te ronden...

Witse van zijn kant deed er alles aan om de hongerigen te spijzen en kweet zich met verve van die zware taak: de garnaalvissers assisteren en een hele echte 'grijze' uit de branding slepen. Ge moet het toch maar kunnen hé...

 

Merci makker, dat hebt gij goed gedaan!
Natuurlijk wordt op het strand naar aloude gewoonte de strijd aangegaan met de getijden. De drie Sweverkes staken hun schoppen bij elkaar en werkten zich de pleuris om op tijd een stevig fort te bouwen dat als eerste het wassende water zou weerstaan. Samen aan de slag, beurtelings even uithijgen, weer overleggen, nog een extra dam bouwen, alles stevig aankloppen, niet opgeven...

En dan was daar de zee. Golf na golf kwam peuteren aan de grondvesten, spoelde de eerder opgeworpen  waterkering achteloos van de kaart. De kids gaven zich niet zomaar gewonnen: onder luid geschater en gekweel bleven ze hun best doen om de boel terug te versterken. Maar net als zovelen voor hen moesten zij na een tiental minuten in de Noordzee hun meerdere erkennen. 't Zal dan voor een volgende keer zijn, hé gasten...!

Gelukkig was er in onze bungalow een sauna, en konden de vermoeide strijders zich daar te rusten en te transpireren leggen. Heerlijk. Daarna fris afspoelen en dan slapen als een roos!

De volgende dag weer present en klaar om die vermaledijde golven te lijf te gaan, de duinen te bestijgen, het binnenzwembad te verkennen, een berg pannekoeken te verslinden en als een grote de confrontatie aan te gaan op de mini-golf. Dat zoiets zijn sporen achterlaat was te verwachten, maar is te verhelpen met de nodige nachtrust en af en toe een tussendoortje : onze kapitein geeft dan ook het goede voorbeeld met een powernap bij Hole 10...

Dit verhaal maakt deel uit van een drieluik over onze eindeseizoensweek aan de vaderlandse kust. Dat het zomerseizoen ten einde liep heeft heer Polo zelf kunnen vaststellen en dan maar meteen op de pixelsensor vastgelegd. Resultaten daarvan presenteer ik U bij een volgende gelegenheid.

Marco Polo