Voor wie af en toe de economische berichtgeving volgt is het allicht geen nieuws meer dat men in België de grootste moeite heeft met koppelverkoop. Aangezien de wetgever er nog niet helemaal uit is, en dus net als in zoveel andere kwesties hier te apenlande nog geen duidelijk standpunt heeft ingenomen, is het de ene keer zus en de andere zo. Maar meestal zus en zo! Handelaars houden vol niet meer te weten waaraan of waaraf. Jaja, het bos en de bomen... Waar hebben we dat nog gehoord? De economische inspecteurs gaan op pad en verzamelen in geen tijd een heel pak spijkers op laag water, waar ze net als de meeste 'controleurs' geweldig goed in zijn. Als een concurrent dan toch een propere stunt uithaalt en iemand het gras voor de voeten maait is het janken bij de handelsrechter. Die kijkt snel de andere kant op, van waar de meest lucratieve wind voor hem waait, verdaagt de zaak en vergeet meestal binnen een redelijke termijn uitspraak te doen. Veel geblaat om weinig wol, een pot en een ketel die elkaar hun vijftig donkere tinten betwisten én verwijten. Een verhaal waar ik nog vele jaren verder mee kan. En nu spreken we nog maar van koppel-verkoop. Dan is Uw dienaar vele jaren geleden iets heel anders overkomen. Toen ik in de schaduw van de Leuvense Alma Mater mijn huidige Pola ontmoette en wij ons voornamen een niet nader gedefinieerd 'eind' samen het levenspad op te gaan, kreeg ik er geheel gratis haar twee onafscheidbare studievriendinnen op de koop toe en geheel gratis bij. Dat was één. Toen bleek dat die twee... (wat is het nu: één of twee?) na wat wikken en wegen en tussentijds beschikken elk ook nog een vriend aan de haak hadden geslagen, werd het geen koppel- maar een trippel-verkoop en dat alles nog in het meervoud. Voor Uw gemak vat ik het even samen: ik vind een lief in Leuven, krijg er haar twee vriendinnen bij, en daar bovenop nog twee schavuiten waar ik nooit meer ben vanaf geraakt. Vrienden voor het leven.
Met die mannen moest ik het voorbije weekend naar den oorlog. Onze vrouwen waren op citytrip en wij deelden ons single-schap in elkaars gezelschap. Of ik daarover nog meer ga publiceren op deze plaats is nog maar de vraag. Wij willen echt wel vrienden blijven... voor het leven!
Marco Polo
06 februari 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ben nochtans benieuwd naar de verhalen over 'de grooten oorlog' tot de derde!
Ge blijft toch altijd diezelfde curieuzeneuzemosterdpot, gij! Geduld hé Liesje! Ik zal eens graven in 't geteisterde geheugen van nonkel Marrek. Misschien...
Een reactie posten