Eerst even bijkomen...

Hoewel de onderstaande prenten een terrastafel en een ligbed als achtergrond hebben tonen ze wel vooral de boeken die mij de afgelopen tijd van de dagelijkse beslommeringen hebben gehouden en dus meermaals het nachtkastje aan mijn kant van de bedstee sierden. Wie deze cryptische routebeschrijving nog volgt weet blijkbaar van wanten en mag zich aan het ergste verwachten: net voor het slapengaan ziet een wegkwijnende Polo er niet uit, en dat is bij het eerste ontwaken niet veel beter. Toch zijn dat de momenten waarop dit leesvoer eraan moe(s)t geloven. De geheime Newton van Geert Kimpen had mij wekenlang in de ban, want de Newtoniaanse biografiekronkels maken het lezen ervan niet eenvoudig. De aanhouder edoch..., dat wist Sir Isaac maar al te goed en dus heeft heer Polo ook zijn sterk ruikende best gedaan. Het was de moeite, werkte soms zelfs inspirerend.

Van het een kwam het ander en tijdens de hondshete dagen van het voorbije weekend heb ik Oorlog en terpentijn van Stefan Hertmans ter hand genomen. Met de "Groote Oorlog" in gedachten is het bij aanvang wel even doorbijten om de eigenlijke draad (van)tussen de feitelijke omstandigheden te ontwa(r)ren, maar gaandeweg vloeit de verhaallijn van Hertmans' voorvaderen door in de frontperikelen en oorlogsomstandigheden. Op de meest ondenkbare momenten van de dag grijp ik naar dit paarsgekafte boek en zet mij in de lommer van de oude appelboom, met een tas koffie op de hoek van het terras, verlaat mij op een ligbed in de koesterende warmte van de avondzon...

Een aangrijpend, ontroerend, meeslepend en knap geschreven boek. Nog 223 pagina's te gaan.

Op aanraden van bert ben ik vandaag ook maar eens binnengelopen bij coStA om een exemplaar van het verjaardagsbundeltje op te halen. Een goed verzorgde en mooie publicatie. Ik ga het hier niet meer herhalen (oeps, toch bijna!)... , maar tot mijn eigen grote verrassing vond ik er nog meer van mezelf in terug. Om te beginnen een selectie uit mijn serie voordeuren met daarbij in mijn eigen woorden een poging tot verdichtsel...

antwerpen 2000
van craesbeeckstraat
van 30 tot 40
infrastructurele midlife crisis!
voeten vegen, schoenen schrapen
een stukje straat op apegapen
de plannen zijn getekend
de werken aangevat
maar wat dat echt betekent
zien we over een jaar of wat...

Verder was er nog een tekst weerhouden, maar daarover later meer.
Laat me eerst maar hiervan bekomen...

Marco Polo