2589 en 3200 - KING & KONG

Als een klein kind heb ik gisteren aan het internetscherm gehangen voor de online livestream van de Ironman in Roth. 'Onze' mannen zaten nog op de fiets toen ik mijn vorige bijdrage op jullie losliet. Daarna kon ik het bijna niet meer houden. Het was in Duitsland, net als hier trouwens, weer zo'n hondshete julidag terwijl mijn 'favorieten' alles uit de kast moesten halen om de triathlon-klus te klaren maar evenzeer bezig waren met verantwoord doseren in een door hen nooit eerder geleverde inspanning en ervoor dienden te zorgen dat hun hoofd en de rest van hun niet-onaardige lijf van voldoende vocht werd voorzien en afgekoeld. Het werd een aangrijpende belevenis, zelfs op 600 km afstand van de feiten, en het was heel lang geleden dat ik nog zo heb meegeleefd met het verloop van een sportprestatie. Kippenvel toen Wesley na 3,8 km zwemmen en 180 km fietsen eindelijk zijn loopsloefkes mocht aantrekken. Nog meer van dat toen Rudiman eindelijk aan zijn laatste demarrage op de vélo begon en ik zag dat Wes het meer dan behoorlijk deed in de marathon. Er moest een kiekenpoelier aan te pas komen om de pluimen van mijn armen te plukken toen 't zeuneke na 11 uur en 42 minuten de finish bereikte. Dan moest het ergste nog komen: na 31,50 km op het loopparcours bleef de teller van deelnemer 3200 een poosje stilstaan. Mijn rikketik dreigde uit solidariteit hetzelfde te gaan doen. Wat doet er zich voor: rustpauze ingelast, een hapje eten, kakske doen..?? Met Boerske weet je maar nooit! Spanning is te snijden. Oef, eindelijk opnieuw beweging 31,51... 31,52... 31,53...  Maar 't is nog meer dan 10 km en daar kan nog van alles in gebeuren.  Laatste kilometers gaan vlot, althans op het scherm en om 20u 38, na exact 12 uur en 53 minuten strand het schip van Chocolate Jacques op het aankomststrand van Roth. Ook Boers senior is binnen, wat een prestatie!! Na een nachtje stappen, mag ik aannemen, poseerden mijn twee helden vanmorgen voor de afreis huiswaarts voor de huisfotograaf. Sjiek jongens, knap gedaan.

Op de terugweg moest, net als gisteren tijdens hun zwem-fiets-loopkoerske, bij regelmaat de inwendige mens versterkt worden. Anders houdt ge zoiets niet vol...

Ik ben zeker dat ze ervan genoten hebben: van gisteren én van vandaag! En dat ik voor de rest van mijn leven iedere keer ik een Boers op mijn weg verwacht een strooien hoed zal opzetten, zodat ik die kan afnemen en diep buigen als ik één van hen tegenkom. Hoedje af..!!!

Marco Polo