Zeebaars en gelakte eend...

Het WK voetbal is alweer 'ver verleden tijd'. Ik moet zelfs twee keer nadenken om U zo uit de losse pols de nieuwe wereldkampioen te kunnen noemen. Argentinië knikkerde de Duivels eruit ja, maar wonnen zij ook de finale? Als U weet dat ik daarnet mijn broer sms-te om hem een late gelukkige verjaardag te wensen en hij mij daar stante pede op  antwoordde dat ik zo'n twee weken geleden op de dag zelve reeds een felicitatiebericht had gestuurd... dan mag het U niet verwonderen dat ik onnozelheden zoals de uitslagen van een WK voetbal niet meer en stock heb op mijn harde hersenschijf. Zo rap gaat het allemaal.
Ondertussen is de Tour de France ook al passé. Daarover iets onthouden is gewoon zinloos: voor we enkele weken verder zijn worden er weer een paar geschrapt van de tabellen wegens gebruik van ongeoorloofde middelen. Straf toch dat het wantrouwen zo sterk aanwezig blijft als het om ongelofelijk heroïsche pedaalprestaties gaat op de flanken van Alpen- en Pyreneeën-cols of over de fantastische snelheden die sommigen bereiken en volhouden op hun vélo tijdens kilometerslange tijdritten. Hoezo wantrouwen? We horen het binnenkort wel, tenzij de UCI er evenveel geld en macht tegenaan wil smijten als de FIFA om dopingschandalen uit de pers te houden.

Laat dus na die aandachtzuigende en tijdverslindende tornooien en wedstrijden de zomer maar beginnen. Dacht ik..., en daar was meteen de eerste klimatologisch zeer twijfelachtige week van het zomerreces: grijze luchten, buien, onweer en dies meer. Tijd dus voor iets anders. Wat dacht U van een goed boek? STONER van John Williams. Met dank aan mijn kinderen die voor dit juweeltje plaats en budget regelden om het in mijn verjaardagspakket te stoppen. Het is weer zo'n exemplaar dat ik moeilijk ter zijde kan leggen.

Toen ik op Facebook melding maakte van mijn nieuwe leesverslaving kwamen daarop direct verschillende positieve reacties: prachtig boek. heel goed boek, bijna uit. ligt klaar op de plank. mijn favoriet. heb er erg van genoten. pakkend, aandoenlijk verhaal. Toeval dat die reacties allemaal van FB- en/of levende lijve-vriendinnen komen? Wellicht toont dit nog maar eens dat ook heer Polo een vrouwelijke kant heeft, en da's niet alleen de achterkant.

En tenslotte de verwijzing in de titel: vanavond zat ik met 'ons Bie' op een Chinees terrasje in Leuven. Ook nog een kadootje, maar dan nu uit het nieuwjaarspakket. Naast de heerlijke hapjes en verrukkelijke voorgerechten hebben we ons tegoed gedaan aan een flinke gestoomde zeebaars en een gelakte eend met sinaasappelsaus. Lekker én bedankt!
Het moet niet altijd 'zeester met koffie' zijn... (BP)

Marco Polo