Na zon komt regenschijn...

Ligt het aan de komkommers en de daarnaar vernoemde tijd, speelt het bouwverlof mij parten of moet ik het zoeken in een teruggrijpen naar oude vakantiegewoontes uit ver vervlogen jaren en het daaraan inherent gekoppelde 'nixen'? Feit is dat er weeral elf volle dagen zijn heengetieten sinds ik hier mijn vorige ontboezemingen aan U presenteerde en dat zoiets blijkbaar niet goed is voor de gemoedsrust van mijn volgers. Ook de kijk- en leescijfers lijden eronder. De hoogste tijd dus om weer wat aan klantenbinding te gaan doen of er resten mij na de zomer geen lezers/-essen/-innen meer.
Wees dus maar gerust, heer Polo heeft het wederom overleefd en deze keer zonder 'speciallekes'. Hoewel ik me bij het neerpennen van mijn vorige notities ten stelligste had voorgenomen het lopende WK voetbal en de daarbij horende prestaties van onze Duivels als rode draad te gebruiken om de eerste vakantieperiode door te komen is er van dat hele voornemen echter bijzonder weinig in huis gekomen. Een mens moet zijn prioriteiten stellen, en dat geldt ook voor Marco Polo (hoewel sommigen aan dat mens-zijn wel eens plegen te twijfelen). Zeker nu ik die vorige post lees lijkt het me nog veel langer geleden. Die uiting van  contentement na eindelijk een frisse pot Belgisch voetbal komt mij redelijk onwezenlijk voor. Heb ik dat zelf ooit uit dit klavier getoverd?

De volgende en tevens laatste WK-'prestatie' van onze nationale koorknapen heb ik niet gezien wegens tegelijkertijd en met de hele familie in de lucht hangend tussen Eindhoven en Bodrum. Polo & Pola hadden de 'Hunnen' uitgenodigd om samen hun 40 jarig huwelijksjubileum te vieren middels een weekje all-in aan de Turkse zuidwest kust. Van prioriteiten gesproken! Onderweg kregen we via de captain de ARG-BEL 1-0 tussenstand door. Verder geen details. Na de landing volgde de bevestiging en de eindstand: 1-0. Case closed. Met de Duivels eruit en in de Turkse tijdzone nog een uur later op tv ging voor mij het WK bijna onopgemerkt voorbij. Holland wrong zich diezelfde avond nog voorbij Costa Rica, maar heer Polo haalde maar net de 90ste minuut. Geen verlengingen en ook geen penalty's voor mij. Een paar dagen later was het nog erger: na 30 minuten en 0-5 voor de Duitsers hield ik BRA-GER voor bekeken. En terecht bleek later. Daarna kwam nog het oersaaie HOL-ARG. Met veel moeite de 90 minuten rond. Daarna goed geslapen en weinig gemist hoorde ik de volgende ochtend aan het ontbijt.

De klemtoon lag ginder op het familiegebeuren. Meer familie dan gebeuren, en dat was helemaal niet verkeerd: iedereen is goed uitgerust en met herladen batterijen teruggekeerd. Dat was dan ook de bedoeling. Veel lezen, liggen, luieren, loom zijn... waar hebt U dit nog gelezen? Heer Polo had een Houllebecq'ske bij voor de tweede lezing van Elementaire Deeltjes, maar scoorde op Eindhoven Airport voor vertrek ook nog Kieft en Herman Finkers. Eerst kwam de biografie van Wim K aan de beurt: in twee felle rukken moest hij eraan geloven. Polo in de ban van... Vanaf dag drie ging het er iets rustiger aan toe, Michel Houllebecq vraagt dan ook wat meer concentratie. De 'stukjes' van Herman Finkers liggen klaar om mij door de Belgische regendagen te halen.

Het is een zalige week geworden en volgens alle deelnemers voor herhaling vatbaar. Onze visa voor Turkije zijn dan ook nog een hele tijd geldig, en als het de komende dagen zo blijft regenen...

Marco Polo