Het kost mij heel wat concentratie, zweet, af en toe een vloek, maar gelukkig nog geen tranen en zeker geen bloed om de enige echte MWW (Marco's WaterWerken) weer in hun normaal regime te manoeuvreren. Daarenboven ontbreekt het mij bij regelmaat aan het nodige geduld, die mooie deugd voor anderen, om rustig en stap voor stap de nodige vorderingen te maken en ze ook naar waarde te schatten. U weet wel: ik heb liever dat het een beetje vooruit gaat, zelfs zonder geit !
Maar kom, genoeg daarover: verder naar de belangrijke, dus de leuke dingen des levens!
Zo arriveerde Anke deze week terug in de heimat na haar Spaanse basketbalseizoen. Broer Bram was ook hier voor opvang en ontvangst. Samen hebben ze hun laatste buit verdeeld:
het resultaat van goed gepland en weloverwogen Spaans-Chinees internetshoppen werd al snel uitgestald en onze nederige woonst omgetoverd tot een "MJ to AJ" Nike-shop.
Maar ook papa werd niet vergeten: om de vele uren van recuperatie en rust op een leerrijke manier in te vullen werd mij een mini-serie ter hand gesteld over het avontuurlijke leven van mijn grote voorbeeld Marco Polo.
Eerst nog "even" De Da Vinci Code herkauwen, en dan ...
Marco Polo
1 opmerking:
"Persies" gene gewone die Marco Polo van de film - heeft die iets te maken met de auteur van deze blog ?
Een reactie posten