Na een korte onderbreking...

Zoals beloofd...
"Staande" aan het klavier stuur ik een snel bericht om al te bezorgde lezers op hun gemak te stellen: ik ben terug thuis.
Zitten gaat al, maar dan liever zonder storende druk op het midden van de onderkant: op de pot, bijvoorbeeld, da's prima!
Verder kan ik U verzekeren dat het hele hospitaliaire gebeuren zich op een technisch verfijnde en menselijk hoog te waarderen wijze heeft afgespeeld. Mijn respect en waardering voor heel de medische "staf" en het verzorgingspersoneel van St Augustinus.
Verder ga ik er hier geen reclame over (of is het toch weer voor ?) maken, maar geïntresseerden kunnen op eenvoudige vraag meer details bekomen via telefoon, al dan niet mobiel, via e-mail, sms, chat, gele postkaart, brief, Smartschool, of waarom niet... mondelings tijdens een bezoekje in levende lijve zelve aan de inmiddels geheel gedeprostateerde schrijver dezes.
De chirurg in kwestie, leider van de hele operatie, heeft mij al toevertrouwd dat de onderneming als geslaagd mag beschouwd worden, dat wij donderdag aanstaande nog even verzamelen voor een check-up en dat er mij behoudens uitzonderlijke complicaties in dit compartiment van het menselijk leven nog een lange en vooral vrolijke periode te wachten staat.
Ik houd hem aan zijn belofte, maar voel met mijn ellebogen dat het dik voor mekaar komt!
Over ellebogen gesproken: de Farao & Co hebben een heel pak van deze hoekige lichaamsdelen moeten uitdelen om AA Gent eronder te houden in de Belgische Bekerfinale Voetbal.

Toegegeven: na een behoorlijk tot sterk eerste uur van de Buffalo's hadden "de vrienden van Jehan" genoeg aan twee schitterende combinaties en dito doelpunten om verdiend met deze trophee te gaan lopen.
Oeps... de Farao is er mee weg! Lang leve de Farao!!!

Marco Polo