De man van de match

Als het om voetbal gaat richt mijn belangstelling zich vooral en bijna uitsluitend op de EK- en WK-tornooien, de Premier League en de eindfase van de Champions League. Zelden loop ik warm voor ons vaderlands voetbal, behalve gisteravond... Wat anders door mij als verloren televisietijd wordt afgedaan haalde gisteren op Canvas een hoog entertain-gehalte.
De 1/16 Finale-wedstrijd voor de Beker van België tussen Kortrijk en Standard verliep voor de neutrale toeschouwer volgens een droomscenario: de underdog scoort, de favoriet maakt gelijk,
de underdog houdt stand, en overleeft zelfs de verlengingen.
Dan gaan we penalties trappen, en kijk: "Pinantie is pinantie..." maar de ene keeper is de andere niet. Om een doelman van 2,08m te passeren moet je al goed naar de zijkanten van het doel mikken. Tot zelfs op de zijkant, en daar staat de paal... Dan is er een speler die pas in de laatste minuut van de verlengingen op het terrein komt en geen bal meer raakt, behalve zijn penalty in de reeks die hij fris en helder trapt én feilloos omzet.
Een gouden ingreep van een vaak onderschatte coach.
KV Kortrijk wint en wipt Standard uit de bekercompetitie.
Een voordeel voor de vaderlandse politiek nu Leterme toch een paar keer minder als Standardsupporter in een voetbaltribune zal moeten plaatsnemen, of net niet...?
De man van de match: keeper Van Hout, one-minute guy William met zijn penalty of toch coach Vanhaezebrouck ??!

Op 't Kiel was het dan weer een heel ander verhaal, hoewel: Racing Mechelen was heer en meester, de Beerschotspelers veegden er hun voeten en het onderste deel van hun rug aan, en de coach heeft de boter gegeten. Niks te "man van de match" hier: zitstaking voor het stadion, "gijzeling" van de spelers en Harm Van Veldhoven die zijn biezen moet pakken...


En in Berlare zal het ook wel niet de man zijn die het verloop van de match bepaalt, maar wel madam Schreurs. Deze foto heeft niks met de Fortis-affaire te maken, maar getuigt van het Halloween-ritueel, genre Matroesjka's,
dat zich korte tijd geleden voltrokken heeft tussen de echtlieden De Gucht. Hij komt tussen twee buitenlandse reizen even zijne vuile was afzetten, houdt zijn lippen stijf op mekaar om toch maar niks te verklappen over Paribas en dan denkt zij ....
"Waarom klapt die niet tegen mij??"
Haar ogen schieten vuur en van 't één zal dan wel 't ander gekomen zijn. De volgende morgen zat Karel al terug op de vlieger richting Kinsjasa, met proper ondergoed in zijn valies. Schoon, hé!?
Liefde maakt blind. En in Berlare ook doof en stom en doofstom...

Marco Polo