All in one day...

Het zal een mens maar gebeuren...
Geprangd tussen een meer dan gevuld weekend, waarvan sprake in de vorige aflevering, en een al bijna even copieuse tweedaagse in de Westhoek, waarover later meer, is Uw verslaggever vandaag deelgenoot van een overvolle agenda voor een lange vrije dag.
Het begon allemaal op een ontiechlijk vroeg uur: na de Catalaanse hold-up van FC Barcelona op het veld van Chelsea gisteravond moest ik al om half vijf uit de veren om Bram & Co op te halen in Zaventem. Ze hadden het wel naar hun zin gehad daar in Hurghada, maar moeten via Hoboken en met de Alfa direct verder naar Amsterdam, waar de leerlingen van de OSB hen om half negen trappelend van ongeduld staan op te wachten.
Vader zet dus maar een pot sterke koffie en begint omstreeks half zeven aan zijn blog-werkzaamheden: ochtendstond heeft...

In het ochtendnieuws hoor ik dat
La Esterella vandaag 90 wordt.
Amaai, 90 jaar en pas nog op de radio: Ooh Lievevrou..euhhh...wetoren
Een Aantwaareps boegbeld gelak asser deez doage nie veèl méér lèvendig rondloapen in 't Stad!
Ze doet dat nog altijd goed, ons Esther. Proficiat!!!


Spectaculair én levensbelangrijk nieuws komt er van het fietsfront. Eerder deze week kreeg ik een portret doorgestuurd van een gevallen ster: mijn goede vriend en Chocolate Jacques-man, de Rudiman, was tijdens de Davitamon Classic op onzachte manier met het asfalt in aanraking gekomen. Als hij iets doet is het nooit half werk, dus bekijk hem hieronder maar eens goed...

23 hechtingen boven zijn rechteroog!!
'k Wist niet dat daar zoveel plaats was bij hem!?
Hij zegt zelf "dat em sjance gat éé" want "da zenne nelm oep vier pleutse gebarsten is" en "dattem der dan aaigelijk nog zoe slecht nie oitzie"..."deummeke oemhoog èh gast!!!"

Net gisteren werd ik op weg naar PITO gewaar dat mijn fietsremmen het niet meer deden. Bleek dat ze totaal "op" waren! Volgens enkele collega's is het vervangen van remblokjes op een V-brake een klusje van niets en moest ik dat zeker aankunnen.
Om hen tevreden te stellen en mijn stalen Matra-ros op veilige wijze te blijven berijden heb ik mij Decathlonwaarts begeven en in de rekken met fiets-accessoires naar de gepaste vervangstukken gezocht... en het nodige gevonden.

Thuis bleek het net iets meer dan "iets van niets" te zijn, maar met wat geduld en logisch nadenken heb ik de opdracht tot een goed einde gebracht. Hopelijk kan ik nu weer stoppen voor overstekend wild en als het verkeerslicht op rood springt...

Nu de zon erdoor komt is het de moment om die remmen eens te testen: op de fiets naar onze lokale Delhaize om de nodige ingrediënten te halen teneinde La Pola en mezelf vanavond van "lakker waarem ète" te voorzien.

Marco Polo