On my way to the PITO "II"

Zowat een maand geleden dacht ik onder deze titel een mini-reeks te starten op de Marco Polo-blog.
Het lag in mijn bedoeling om U, trouwe lezer/es of toevallige bezoek(st)er, te laten delen in de ervaringen die ik exploratie-gewijs opdoe op weg naar het PITO, het ons zo geliefde instituut waar ik de kaas op mijn boterham verdien. Het was mij opgevallen dat er, hoewel niet te vergelijken met een uitgestippelde kunstroute, toch heel wat artistieke (hoog)standjes te bekijken zijn langs mijn fietsparcours. Vandaag pik ik de draad op langs de Scheldekaaien, net voorbij de Suikerrui.

't Steen staat er al meer dan 800 jaar en in 1963 heeft Albert Poels er zijn Lange Wapper voorgepoot. Weer of geen weer, het is en blijft een machtig zicht, vinden ook de twee beschonken Sinjoren aan de voet van de reus, en volgens mij zowel heen als terug, maar vooral terug een belangrijke baken op mijn route.
Iets verder, op 't einde van de Rijnkaai staat De Landverhuizer met zijn rug naar 't Stad en al op weg naar de haven waar de schepen van de Red Star Line vertrekken naar New York.
Een durver, één die doet wat hij denkt terwijl ik hier dikwijls zit te denken wat ik ga doen...

Dan draai ik rechtsaf naar de Londenbrug en verderop naar de Noorderlaan. Wie denkt dat langs deze verkeersader enkel een stelplaats van De Lijn, een nieuwe brandweerkazerne, de Metropolis, een Decathlonvestiging en de woonblokken van de Luchtbal te vinden zijn heeft het goed mis.
Ook hier vindt de beeldende kunst haar weg.

Deze knappe buste van Simon Bolivar prijkt al jaren tussen het oude winkelcentrum en de eerste woonwijken van de Luchtbal: op de hoek van de Colombia- en de Venezuelastraat. Dit is een goede plaats voor de Zuid-Amerikaanse vrijheidsstrijder, beter dan het plein op het zuidelijke eind van de Antwerpse leien dat naar hem is genoemd. En zijn ietwat meewarige blik?
Ja, die is inderdaad op 't Stad gericht!

Ook deze estafettelopers zijn iets verderop te bewonderen.
Hun gestripte alter-ego's stonden dit jaar nog op de affiches voor Körperwelten, maar deze bronzen atleten mogen er ook zijn:
dag in dag uit zijn de bewoners van de blokken in de Canadalaan getuige van deze perfecte stokwissel aan hun voordeur.

Bij het binnenrijden van Ekeren staat een koppel supermieren mij op te wachten. Met een vers geploegd en strak geëgd perceel op de achtergrond zijn de Lentekriebels niet veraf...

En ja, ik was het bijna vergeten: de nieuwe brug op de Noorderlaan moest nog aan U voorgesteld worden. Wijds en ruim bemeten voor de fietsende medemens ligt een brede strook beton de trappende tweewielers op te wachten.

Voorlopig is het er nog zeer rustig, maar wacht tot de groeps-begeleiders van fietsende seniorenclubs dit kunstwerk hebben ontdekt. Dan wordt het gegarandeerd aanschuiven om te zien hoe ze op de Antwerpse Ring... staan aan te schuiven in de file.

Marco Polo