In een klein hoekje?

We zijn een dag verder in onze "Swiss Holidays" en de verhaallijn van deze Historia Helvetica moet wederom enigzins bijgestuurd worden.Na de ochtendlijke blogschrijverij van gisteren was ik met Nolle naar La terrasse du Pas de Maimbré getrokken om er samen met onze skiënde vrienden een pic-nic te verorberen. Schitterend weer, helderblauwe lucht en genieten van het prachtige uitzicht en de gezonde berglucht. Na de lunchpauze togen de skiërs weer aan de slag, bleven wij nog even chillen op de panoramische overhang en namen dan de lift terug naar het dal. Bedoeling was om aan onze acties van de vorige dag een verlengstuk te breien: Nolle zou een nieuwe fietsroute uitproberen en Uw dienaar zag een tweede natuurwandeling ook wel zitten. Daarna zouden we inkopen doen en tenslotte wat er nog restte van de ons toebedeelde "private hours" besteden aan het vervolg van de eerder vernoemde lectuur. Deze planning nam een totaal andere wending toen we telefoon kregen vanop de piste. Er was een accidentje gebeurd: La Pola had zich te grazen laten nemen door een Oude Belg. De man in kwestie was de controle over zijn latten verloren en had Niekol met hoge snelheid langs achteren gepakt. Niemand heeft het echt goed gezien, maar mijn wederhelft heeft blijkbaar een serieuze smak gemaakt en dan kan je maar beter even afwachten wat het resultaat is.
De hulpdiensten kwamen eraan te pas en daarover wil La Pola om mij onbekende, maar blijkbaar zeer voor de hand liggende redenen geen kwaad woord horen, integendeel!

Ze mocht mee met Alain, de knapste en liefste en vriendelijkste redder van het hele team. In de banaan en langs de sleeplift naar de hulppost om aangifte te doen en aangezien het nogal mee leek te vallen daarna met Leen naar de dokter. Ethias Assistance is op de hoogte en indien nodig wordt er een repatriëring voorzien.
Dat zien we later wel.

Ondertussen is iedereen hier druk in de weer om haar goed te verzorgen en te helpen: een gespreksgroep om de omstandigheden van het ongeluk te verwerken en van zich af te praten, een privé-consultatie met veelvuldige suggesties en adviezen ter revalidatie en verdere opvolging van de mogelijke lichaamsschade, de regelmatige aanvoer van natuurlijke icepacks bestaande uit vers bijeengeschraapte sneeuw en bovenal een dagelijkse ronde Chinese Poker, haar favoriete kaartspel waar iedereen zich nu spontaan voor aanmeldt opdat La Pola zich in de avonduren niet te ongelukkig zou voelen. We zijn uiteindelijk toch op de wereld om mekaar te helpen, nietwaar...

Vandaag waren de skiërs dus nog met vier. In Les Eperviers steeg de "9 to 5"-bezettingsgraad met 50% van 2 naar 3 en planden wij onze activiteiten zo dat ons Pola niet teveel alleen moest blijven.
Voor mij werd het de uitgestelde wandeling door de sneeuw naar de rand van de grote piste...

...terwijl Nolle op zijn stalen ros sprong om de omliggende hellingen op en af de racen. Hopelijk blijven we de komende dagen van verder onheil gespaard, want een ongeluk zit toch dikwijls in een klein hoekje. Voor zover ik weet was er deze keer echter geen sprake van een hoekje, zelfs geen klein, integendeel: op een quasi verlaten piste moet je al redelijk mikken om een eenzaam vrouwtje overhoop te skiën... Wass sein muss, muss sein!

Marco Polo