Een mens moet er vroeg bijzijn. Dat is altijd zo geweest, maar tegenwoordig misschien nog meer dan vroeger. Het gaat allemaal zo rap, met de snelheid van het licht, en voor men het beseft is alles weer voorbij. Zo viel mijn oog dezer dagen op enkele modefoto's in De Morgen. Schaars tot niet geklede dames showden er de creaties van Charlie Le Mindu, een Frans mode- en coiffure-ontwerper die zijn laatste producties de catwalk opstuurde tijdens de London Fashion Week. Met wat voor de hand liggend en menigmaal geoefend knip- en plakwerk heeft Uw aller Polo met de voorradige lichtdrukmalen onderstaande prent ineengeknutseld.
Geef toe, op deze manier laat de geintresseerde toeschouwer zich niet afleiden door bijkomstigheden en eventuele focus ondermijnende accessoires. Maar eerlijk is eerlijk, en duurt bovendien het langst: Le Charlie, de Sjarel dus, ging in zijn realisatie nog verder dan wat U hier door Uw Dienaar ter aanschouwing wordt voorgeschoteld. Zelfs het bodemstrookje Erica (Ericaceae) werd de modellen misgund. Voor elk een paar roze botinnekes op hoge hakken, dat was op de hoeden na het enige waarmee de dames zich presenteerden aan het lekkerbekkende publiek. En dan gaat het nu over de meer dan gewenste snelheid van handelen, waarvan in de aanhef dezer bijdrage sprake is. Wie er niet bij was op de avond zelf en dus niet over eigengemaakte foto's of persoonlijk opgedane indrukken beschikte, kon het daar op de Britse eilanden wel schudden.
Kijkt U zelf even mee hoe dit item van documentatie werd voorzien in de Daily Mail...
Brits gebrek aan originaliteit om van de smaakloze vormgeving maar te zwijgen. Deze kunstzinnige onderwerpen kunnen toch anders gepresenteerd worden. In De Morgen wond men er alleszins geen doekjes om, al was een vergrootglas geen overbodige luxe bij de poging tot constatatie of het om een échte brunette en blondine ging...
De eerste dag tenminste, want 24 uur later is er van de fotoreeks geen spoor meer te bekennen, terwijl een zoekactie naar Charlie Le Mindu op De Morgen-online al evenmin iets oplevert. Is er dan toch sprake van censuur binnen de redactiemuren van deze zelfverklaarde kwaliteitskrant met saloneske vrijbuitersallures? Mijn voorkeur gaat uit naar een persoonlijke bewerking met hier en daar een herfstroosje: met een steeltje voor het nodige water en zonder doornen, want dat prikt zo bij het wandelen.
Bij de huidige temperaturen zie ik een herfstwandeling op de heide, in goed gezelschap en in deze outfit trouwens wel zitten...
Marco Polo
22 september 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ja, 'k zie je ook al op de hei met dat soort roze schoentjes naar het Stappersven en verder trekken !
Een reactie posten