
Aan de Louis kan het dus niet liggen.
Laat onze voetbalisten een voorbeeld nemen aan de Belgian Lions, die zich zonder veel streken maar met hard werk geplaatst hebben voor het komende EK. Hier gaat het om veel minder geld, om veel meer discipline op en naast het veld en om de sportieve waarde van een overwinning. Er is in "ons" spelleke zoveel meer te beleven dan in het leegbloedende voetbal. Van het moment dat er daar om de knikkers gespeeld wordt knijpen ze zowel op het veld als op de bank de billen tegen elkaar en wordt het keer op keer een slaapverwekkende schijnvertoning van een bende angsthazen. Of bent U het laatste WK in Zuid Afrika al vergeten? Zoals ik al eerder schreef deze voorbije zomer is er in gelijk welke basketbal- wedstrijd van iet of wat niveau in drie minuten meer te beleven dan in een voetbalwedstrijd gedurende de volle 90 plus de ondertussen klassiek geworden 3 minuten extra-time. Het argument dat het in voetbal met één actie kan gebeurd zijn en de daarbijhorende emoties en ontladingen onevenaarbaar zijn snijdt ook al geen hout meer, want wat deed Teodosic in het WK basketbal op het einde van de wedstrijd Servië-Spanje...

Een magistrale driepunter is echter niet van vandaag, integendeel. Bekijkt U op dezelfde parallel-site ook maar meteen het filmpje van de buzzer beaters: adembenemend spektakel.
Goed gezien? Dat is in basketbal omzeggens dagelijkse kost.
Daar zijn verder geen woorden voor nodig!!
Of toch? Maar dan in één stilstaand beeld.
De strafste driepunt shotter aller tijden: Larry Bird.
Marco Polo
1 opmerking:
Ik hoop dat U naast het lezen van de tekst, waarvoor mijn oprechte dank en waardering, toch 10 minuten lang hebt kunnen genieten van deze filmkes...
Een reactie posten