Na de panne van Blogger verliep de heropstart van Marco Polo's Mededelingen vrij vlot. De inspiratie van de triatleet kwam net op tijd. De angst voor de trainingstips en de mogelijks daaraan verslaving opwekkende gevolgen hebben mij evenwel een halt toegeroepen bij het lezen. Met de bladwijzer tussen de pagina's 110 en 111 ligt hij opnieuw onder bij De Mandarijnen en moet lijdzaam toezien hoe Simone de Beauvoir mij weer weet te winnen voor haar schrijverskroniek van het na-oorlogse Parijs. Maar ook dit lezen verloopt nu bij mondjesmaat. Blijkbaar is er zoveel te doen en te beleven rondom mij dat ik het lezen als tijdverdrijf wat naar de achtergrond heb verschoven. Ik hol (of fiets) van school, al dan niet via een terrasje aan het MAS, naar uitstap en feest. Tussen een etentje en een familiebezoek komt de planning van een volgende party al om de hoek kijken, om nog maar te zwijgen van het periodieke evaluatiemoment dat er zit aan te komen met Luigi. Het lijkt wel of ik tijdens die laatste zes werkweken ook nog snel iedereen gedag wil gaan zeggen en her en der de aanzet moet geven tot traditionele en voor veelvuldig herhalen vatbare herdenkingsbijeenkomsten of vrolijke reünies. Tussendoor heb ik, net als U allen waarschijnlijk, kunnen vaststellen dat de zomerse temperaturen weer verdwenen zijn van de thermometers en dat de mini-rokjes deels vervangen zijn door rijkelijk van scheuren en sleetgaten voorziene jeans. Grijze lucht, miezerige wolkenflarden en temperaturen die, voor de tijd van het jaar, niet hoger zijn dan normaal-Belgisch. Minder erg voor de pelouse dan die brandend hete dagen voordien. Maar ook niet meer dan dat, want er valt nog steeds geen regen van betekenis over onze Hobokense Polder. Dit zorgt ervoor dat heer Polo zich nog steeds profileert als spuitgast en quasi dagelijks met de tuinslag aan de slag is. De watermeter geeft recordcijfers aan en de afrekening van AWW zal navenant zijn. Mijn liefelijke assistentes zijn daar niet rouwig om, integendeel...
Zij leven zich uit naar hartelust en ploeteren constant en onvermoeibaar door mijn tuin. Dé gelegenheid om Manolo een dagje rust te gunnen. Zo kan hij er morgen weer fris tegenaan, terwijl het baasje... Dat hoort U later wel, eerst even die twee gaan checken !!
Marco Polo
19 mei 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten