Brasil 2011 - Part Four

Geheel conform de armzalige teneur van Manaus, een van de meest armtierige en groezeligste steden die ik ooit heb bezocht, doe ik een poging om U toch wat nieuws door te sturen over onze avonturen tijdens de voorbije dagen. U zult het tijdelijk zonder beeldjes moeten doen, want de pc in de hotellobby beschikt niet over een kaartlezer en weigert eveneens zijn medewerking als het om een USB-aansluiting gaat. Bovendien zijn een aantal toetsen niet meer voorzien van het daarmee verkrijgbaar letterteken of symbool op het scherm, wat het tweevingerig typen voor Uw scribent tot een ware nachtmerrie maakt. Dus heel kort een overzicht van onze laatste ervaringen. Morro de São Paulo is een leuke bestemming, maar het weer had er veel beter gekund. Bij aanvang kregen we af en toe een regenbui op het menu, met daar tussendoor voldoende mooi weer voor een onvergetelijke uitstap naar de walvissen. De bultruggen in kwestie vertoeven van augustus tot eind oktober voor de noordoostkust van Brazilië om te paren en/of de tijdens hun vorige bezoek verwekte jongen ter wereld te brengen. Hiervan maakt een natuurvriendelijke organisatie gebruik om toeristen de gelegenheid te geven deze mastodonten van dichtbij te bekijken en in hun natuurlijk biotoop te benaderen. Een kans die Uw dienaar niet aan zich kon laten voorbijgaan. Het was een succes, en zodra de mogelijkheid zich voordoet plaats ik een foto bij deze tekst.
Ons vertrek van Morro staat ook geboekstaafd bij de meer avontuurlijke ondernemingen van deze reis, en bij uitbreiding van onze toeristische belevenissen tout-court. De hevige wind zorgde ervoor dat er geen directe bootverbinding mogelijk was naar Salvador. Dus eerst een korte oversteek met een kleine catamaran, dan dik twee uren bus om de rest van het eiland te doorkruisen en tenslotte toch nog een uur hotsen en botsen in de grote tweeromper op een behoorlijk wilde zee. Veel later dan voorzien en doodmoe in het hotel, waar de volgende dag de wekker om 4 uur afliep om tijdig op de luchthaven te zijn voor onze vlucht naar Brasilia en vandaar naar Manaus. Na een overnachting in dit gat van Pluto zijn we vertrokken naar de jungle. Een hele belevenis die we ondertussen ook weeral achter de rug hebben, maar die een deftig verslag verdient. Daarvoor wacht ik wellicht beter tot we in Rio zijn, om samen met het jungleverhaal ook de laatste Braziliaanse impressies aan de blog en dientengevolge ook aan het wereldwijde web toe te vertrouwen. Voorlopig moet U het hiermee doen.

Marco Polo