Sta mij toe U bij aanvang van dit gloednieuwe jaar, net als in de aanhef van mijn eerste 2014-bijdrage, ten tweede male in vraagvorm aan te spreken: "Hebt U het er vandaag ook moeilijk mee...?" Teneinde deze blogbijdrage wat ademruimte te geven en een degelijke kans op ontplooiing te gunnen laat ik het wat of hoe U er moeite mee zou kunnen hebben nog even in het ongewisse en schotel ik U vooreerst enkele tijdsgerelateerde wetenswaardigheden voor. Met andere woorden: eerst de flauwe kul, en daarna het meer existentiëel geleuter.
De laatste vuurwerkpijl was nog maar net afsgeschoten vanaf het ponton op de Schelde of op de statistiekenpagina van heer Polo's Mededelingen-blog knetterde en spetterde het dat het een lieve lust was. Bij het lezen van de vorige post moet iemand (hij/zij) als 88.888ste bezoeker geregistreerd zijn. Speciaal moment, hoor... en dus hebben we om dat te vieren iets biezonders gedaan. Telefoontje naar de Sporzaredactie, gevraagd naar Kris Meertens. En met graagte heeft onze olijke krullebol de score ingelezen: "Agtentaggetigduizend achttonderdachtentaggetig!!" Merci Kris, voor de promotionele aankondiging: dit gaat nog meer luisteraars... euh, lezers aantrekken.
Van de weeromstuit en om mezelf wat blogrust te gunnen werd een winterbreak ingelast, waardoor er zowaar tijd vrijkwam voor een basketbalintermezzo. Een paar keer over en weer naar Essen om de jongens van Esbac, mijn allereerste club, de geneugten van de ketsenbal te laten smaken. Met 'de Swinne': net als vorig jaar een toffe ervaring. Merci Michael voor de samenwerking, de assistentie en de ondersteuning. Heer Polo heeft er van genoten!
Wat het weer betreft waaien en plensen we alhier te Polderlande door een lange periode van dubbele positieve cijfers: +10, +11, +10, +13, +12, +14... het kan niet op! Van 'putteke winter' is nog steeds geen sprake. En dus werd de de With-wandeling deze keer helemaal geen witte wandeling, in tegendeel! Wat enkele jaren geleden begon als een verrassingsact voor de 70ste verjaardag van vader Pjottr, pa van Lijn en Tom, is uitgegroeid tot een annuele bijeenkomst van vrienden en verwanten des heren de With om zich onder leiding van de maestro zelve in bos, beemd en dal te wagen teneinde na een fikse vertreding in grote getale ende gezamelijk de beentjes onder tafel te schuiven om den mens weer uit zijn honger te halen en op krachten te laten komen.
De (onvolledige)groepsfoto, met hier en daar iemand die verstoppertje speelt en de fotograaf die bij ontstentenis van een statief zelf achter de camera bleef. Maar daarom niet getreurd: Polo en Pola namen met veel plezier deel aan dit evenement. Een organisatie van topniveau, wat onderstaand beeld ten overvloede bewijst: Marco, die oprecht geniet van een hartversterkende bevoorrading tijdens een tussenstop en Pola die het niet ziet, maar wel goed vindt! Zo kunnen we nog wel even...
En dan kwam, na enkele tussendoortjes, 'vandaag' en de daaromtrent al eerder gestelde vraag: "Hebt U het er vandaag ook moeilijk mee...?" Het is vandaag Driekoningen. Maar geen kat die daar om geeft, laat staan nog enige aandacht aan schenkt. Een verloren gaande traditie, want zingen wordt er niet meer gedaan en koningen treden af en aan in de zomer maar niet in de winter, ook al is dat een warme. Ik zou U om de schijn te redden een 'Happy Driekoningen' kunnen wensen, maar echt overtuigend zou dat ook niet klinken vermoed ik. Dus was er tijd voor enkele kleine opdrachten: een fietsrit naar centrum Antwerpen om... niks, want de verwachte bestelling was niet in de winkel en de kroeg waar ik op de terugweg een soepke wilde nuttigen was gesloten. Verloren moeite dus. Een verloren dag? Verloren maandag, met appelbollen en worstenbrood? Hoewel het mij vandaag het geschikte moment leek moeten we daar nog een hele week op wachten. Da's lang, en daar heb ik het dus moeilijk mee...
Marco Polo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten